ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
(89)
ਏਹ ਗਿਰਦਾਨੇ ਆਈ ਕਟਕ ਅਤੋਲੇ ਐਸੀ ਡੋਲੇ॥
ਹੋਗਏ ਗੁੱਡੀਆਂ ਉਡੀਆਂ ਹੋਸ਼ਾਂ ਭੁਲੀਆਂ ਗੁਡੀਆਂ ਢੋਲੇ ਉਡਣ ਖਡੋਲੇ॥
ਇਉ ਲਖ ਸ਼ਾਹ ਆਹ ਭਰ ਕਹਿੰਦੀ ਲਿਯਾਇ ਰਾਹ ਵਿਚ ਰੋਲੇ ਐਸ ਵਚੋਲੇ॥੨੪੯॥
ਏਸ ਬਾਤ ਦੀ ਖਬਰ ਨਾ ਕੋਈ ਥਲ ਆ ਪਈ ਨਮਾਣੀ ਦਰਦ ਰੰਜਾਣੀ॥
ਖਾਵੇ ਜਿਗਰ ਖੂਨ ਵਿਹੁ ਪੀਵੇ ਆਹਾਂ ਕਿਨੀ ਟਕਾਣੀ ਅਨ ਅਰ ਪਾਣੀ॥
ਗੁਜਰੇ ਪੈਹਰ ਕੈਹਰ ਧੁਪ ਬਰਸੇ ਜਦੋਂ ਦੁਪੈਹਰ ਵਿਹਾਨੀ ਫਿਰ ਉਠ ਧਾਨੀ॥
ਹਿਤ ਚਿਤ ਚਾਹ ਸ਼ਾਹ ਲਖ ਜੋੜੇ ਥੋੜੀ ਏਹ ਕਹਾਨੀ ਮਗਜ ਪਿਸਤਾਨੀ॥੨੫੦॥
ਨਾਂ ਕੋਈ ਛਾਉਂ ਨਾ ਗਾਉਂ ਜਲ ਥਲ ਬਾਲੂ ਰੇਤ ਅੰਬਾਰਾਂ ਮਿਸਲ ਅਟਾਰਾਂ॥
ਨਾਂ ਕੋਈ ਰਾਹ ਨਾਂ ਚਾਹ ਨਾਂ ਰੁਖ ਭਖ ਲੌਂਦੇ ਭਖ ਬਿਸੀਆਰਾਂ ਤੂਲ ਉਜਾਰਾਂ॥
ਪੰਖੀ ਪੰਖ ਨ ਫੜਕੇ ਦਿਨ ਕੋ ਰਾਤੀ ਸ਼ੁਤਰ ਕਤਾਰਾਂ ਤੁਰਨ ਹਜਾਰਾਂ॥
ਕਹਿ ਲਖਸ਼ਾਹ ਭਾਹ ਥਲ ਤਾਏ ਅਹਿਰਨ ਜਿਵੇਂ ਲੁਹਾਰਾਂ ਹੇਠ ਭਠਿਯਾਰਾਂ॥੨੫੧॥
