ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਖਿੜਕੀ ਰਾਹੀਂ ਘਰ ਉਹਦੇ ਮੈਂ;
ਸ਼ਹਿਰੀ ਕਈ ਸੁੱਟ ਗਏ ਜਿਉਂ ਆਪੂੰ ਓਥੇ ਆ।
ਵਿਸ਼ਾ ਹੋਵੇਗਾ ਏਹੋ ਸਭ ਦਾ,
'ਰੋਮ ਜਪੇਂਦਾ ਉਹਦਾ ਨਾਂਅ',
ਸੀਜ਼ਰ ਦੀ ਆਕਾਂਖਿਆ ਵੱਲ ਵੀ
ਇਸ਼ਾਰਾ ਜਚਦਾ ਕਰ ਦੇਣੈ:
ਸੀਜ਼ਰ ਬੈਠੇ ਪੱਕਾ ਹੋਕੇ
ਅਸੀਂ ਤਖਤ ਹਿਲਾ ਦੇਣੈ ;
ਬਦਬਖਤੀ ਦੀ ਮਾਰ ਸਹੇ ਇਉਂ
ਲੰਮੇ ਪੈਂਡੇ ਪਾ ਦੇਣੈ।
(ਟੁਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ)
ਸੀਨ-੩:- ਰੋਮ ਦੀ ਇੱਕ ਗਲੀ
ਬੱਦਲ ਦੀ ਗਰਜ,ਬਿਜਲੀ ਦੀ ਚਮਕ।
ਦੂਜੇ ਪਾਸਿਓਂ ਕਾਸਕਾ ਅਤੇ ਸਿਸੈਰੋ ਦਾ ਪਰਵੇਸ਼
ਕਾਸਕਾ ਦੇ ਹੱਥ 'ਚ ਨੰਗੀ ਤਲਵਾਰ ਹੈ-
ਸਿਸੈਰੋ-:ਸ਼ੁਭ ਸ਼ਾਮ ਕਾਸਕਾ!
ਛੱਡ ਆਇਐਂ ਘਰ ਸੀਜ਼ਰ ਨੂੰ ?
ਸਾਹ ਕਿਉਂ ਪਰ ਚੜ੍ਹਿਐ ਏਨਾਂ,
ਏਦਾਂ ਕਿਉਂ ਤੂੰ ਅੱਖਾਂ ਪਾੜੇਂ?
ਕਾਸਕਾ-:ਅੰਦਰ ਤੇਰੇ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ?
ਪੱਤੇ ਵਾਂਗ ਜਦ ਧਰਤੀ ਡੋਲੇ?
ਓ, ਸਿਸੈਰੋ! ਵੇਖੇ ਨੇ ਮੈਂ ਤੇਜ਼ ਤੂਫਾਨ,
ਝਾਂਬੇ, ਝੱਖੜ ਬੇ ਲਗਾਮ
ਗੰਢਲ ਤਣੇ ਬਲੂਤਾਂ ਦੇ ਜੋ
ਪਾੜਣ ਕੁੱਲ ਤਮਾਮ;
ਭਰੇ, ਪੀਤੇ ਵੇਖੇ ਨੇ ਸਾਗਰ,
ਮਹਾਂ ਕਰੋਧੀ, ਝੱਗੋ ਝੱਗ,
ਕਾਲੇ ਬੱਦਲ ਦੇਣ ਡਰਾਵੇ,
ਹੁਣੇ ਪੈਣ ਗੇ ਵੱਗ,
ਬਿੱਫਰੇ ਸਾਗਰ ਧਾੜਾਂ ਮਾਰਨ,
40
