ਲਹਿੰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ ਦਾ ਸ਼ਬਦ ਕੋਸ਼/(ਛ)
ਚੌਡਾਂ: ਚੌਦਾਂ
ਖੋਟੇ ਰੁਪਈਏ ਦੀ ਕੋਈ ਡੁਆਨੀ ਨਾ ਡੇਸੀ, ਤੂੰ ਚੌਂਡਾਂ ਆਨੇ ਆਧੈਂ।
(ਖੋਟੇ ਰੁਪਏ ਦੀ ਕਿਸੇ ਦੁਆਨੀਂ ਨਹੀਂ ਦੇਣੀ, ਤੂੰ ਚੌਦਾਂ ਆਨੇ ਭਾਲਦਾ ਹੈਂ)
ਚੌੜ/ਚੌੜ ਚਪੱਟ: ਵਿਗੜੈਲ/ਲਗਾੜੇ
ਬਚੜਾ ਆਪ ਪਹਿਲੂੰ ਚੌੜ ਹਾਈ, ਉਤੂੰ ਚੌੜ ਚਪਟਾਂ ਵਿਚ ਵੰਞ ਵੜਿਐ)
(ਛੋਹਰ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪ ਵਿਗੜੈਲ ਸੀ, ਉਤੋਂ ਲਗਾੜਿਆਂ ਵਿਚ ਜਾ ਰਲਿਐ)
(ਛ)
ਛੱਛ ਲੂਣੇ ਪਰਬਤ ਦੀ ਤਲਹਟੀ
ਰੇਤਲੇ ਭਾਗ ਕੋਲੂੰ ਇਸ ਛੱਛ ਵਿਚ ਪੈਦਾਵਰ ਵਧ ਹੇ।
(ਰੇਤਲੇ ਇਲਾਕੇ ਨਾਲੋਂ ਇਸ ਲੂਣੀ ਤਲਹਟੀ ਦੀ ਪੈਦਾਵਾਰ ਵੱਧ ਹੈ)
ਛੱਜ ਵਿਚ ਛਟਣਾ: ਅਪਮਾਨ ਕਰਨਾ
ਜਡੂੰ ਛੱਜ 'ਚ ਪਾਕੇ ਛੁਟਸੀਂ ਤਾਂ ਉਹ ਮਰਸੀ, ਬਿਆ ਕੇ।
(ਜਦੋਂ ਤੂੰ ਉਸ ਦਾ ਅਪਮਾਨ ਕਰੇਗੇਂ ਤਾਂ ਮਰੂ ਹੀ, ਹੋਰ ਕੀ)
ਛੱਟਣ: ਫੋਕਟ
ਇਸ ਗੰਦਮ ਵਿਚ ਛੱਟਣ ਬਹੂੰ ਹੇ।
(ਇਸ ਕਣਕ ਵਿਚ ਫੋਕਟ ਬਹੁਤ ਹੈ)
ਛੱਟੀ: ਛੇਵੇਂ ਦਿਨ ਦੀ ਰੀਤ
ਪੁਤਰ ਦੀ ਛੱਟੀ ਕਰਨੀ ਹਿਸ, ਹੁਧਾਰ ਮੰਗਦੈ।
(ਪੁਤਰ ਦੇ ਜਨਮ ਦੇ ਛੇਵੇਂ ਦਿਨ ਦੀ ਰੀਤ ਕਰਨੀ ਹੈ, ਉਧਾਰ ਮੰਗਦੈ)
ਛੱਡ ਛਡਾ: ਤੋੜ ਵਿਛੋੜਾ
ਵੱਡੀ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾ ਤਾ ਛਡ ਛਡਾ ਥੀ ਗਿਆ।
(ਵਡੀ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾ ਤਾਂ ਤੋੜ ਵਿਛੋੜਾ ਹੋ ਗਿਆ)
ਛੰਡਣਾ ਝਾੜਨਾ
ਤ੍ਰਿਮਦੇ ਕਪੜੇ ਛੰਡ ਕੇ ਸੁਕਣੇ ਪਾਵੇਂ।
(ਚਿਉਂਦੇ ਕਪੜੇ ਝਾੜ ਕੇ ਸੁਕਣੇ ਪਾਈਂ)
ਛੱਣ: ਪਲ
ਇਥੂੰ ਇਸੇ ਛਣ ਭਜ ਵੰਞ, ਮਾਰ ਸਟੇਸਨੀਆ।
(ਇਥੋਂ ਇਸੇ ਪਲ ਦੌੜ ਜਾ, ਮਾਰ ਸਿਟਣਗੇ)
ਛਣਕਣੇ /ਛਣਕਾਰ: ਖਿਡੌਣੇ ਸੰਗੀਤ
ਡੀਂਹ ਡਿਹਾੜੇ ਤਾਂ ਛਣਕਣੇ ਘਿਨਾਡੇ, ਛਣਕਾਰ ਤੇ ਵਿਲਾ ਡੇਸਾਂ।
(ਵਾਰ ਤਿਉਹਾਰ ਤੇ ਤਾਂ ਖਿਡੌਣੇ ਲਿਆਦੇ, ਸੰਗੀਤ ਤੇ ਵਿਰਾ ਲਊਂਗੀ)
ਛਣਛਣ: ਸ਼ਨਿੱਚਰ
ਛਣ ਛਣ ਵਾਰ ਘਰ ਚੌਂਕੀ ਬਲੈਹਸੂੰ, ਪਤਾਸੇ ਘਿਨਾਵੀਂ।
(ਸ਼ਨਿਚਰਵਾਰ ਘਰੇ ਕੀਰਤਨ ਕਰਾਵਾਂਗੇ, ਪਤਾਸੇ ਲਿਆਵੀਂ)
ਛਤੀਸੀ /ਛਨਾਰ: ਲੁੱਚੀ ਰੰਨ
ਛਤੀਸੀ /ਛਨਾਰ ਨੇ ਸਾਰਾ ਟੱਬਰ ਅਗੂੰ ਲਾ ਘਿਧੈ।
(ਲੁਚੀ ਰੰਨ ਨੇ ਸਾਰਾ ਟੱਬਰ ਮੂਹਰੇ ਲਾ ਲਿਆ ਹੈ)
ਛੰਨ: ਝੁਗੀ/ਝੋਪੜੀ
ਬਾਹਰਵਾਰ ਛੰਨ ਘੱਤ ਤੇ ਅੰਮਾ ਬਾਬਾ ਛੋੜ ਆ।
(ਬਾਹਰਵਾਰ ਝੁਗੀ ਪਾ ਤੇ ਮਾਂ-ਪਿਉ ਛੱਡ ਆ)
ਛਨਾਰ: ਲੁੱਚੀ-ਦੇਖੋ ਛਤੀਸੀ
ਛਪਾਕੀ: ਚਮੜੀ ਰੋਗ
ਮੈਂਡੇ ਡਾਡੇ ਦਾ ਉਤਰਣ ਚਮੜੀ ਤੇ ਮਲ, ਛਪਾਕੀ ਹੱਟ ਵੈਸੀ।
(ਮੇਰੇ ਦਾਦੇ ਦਾ ਲੱਥਾ ਕਪੜਾ ਚਮੜੀ ਤੇ ਰਗੜ, ਚਮੜੀ ਰੋਗ ਹੱਟ ਜੂ)
ਛੱਬਾ: ਟੋਕਰਾ
ਦੇਖ ਤਬੀਬ ਤੂ ਹੱਥ ਹਿਸਦਾ, ਛੱਬਾ ਰੋਟੀਆਂ ਖਾਂਦੀ ਹੈ।
(ਹਕੀਮ ਜੀ ਇਹਦੀ ਨਬਜ਼ ਦੇਖੋ, ਰੋਟੀਆਂ ਦਾ ਟੋਕਰਾ ਖਾਂਦੀ ਹੈ)
ਛਬੀਲੀ: ਸੋਹਣੀ
ਮੈਥੂੰ ਸਿਵਾ ਤੈਕੂੰ ਕਾਈ ਬਈ ਛਬੀਲੀ ਲਭਣੀ ਹਾਈ।
(ਮੇਰੇ ਬਿਨਾਂ ਤੈਨੂੰ ਕੋਈ ਹੋਰ ਸੁਹਣੀ ਲਭਣੀ ਸੀ)
ਛੰਬ/ਛੰਭ: ਮਾਰ ਦੇ ਨਾਲ
ਛਮਕਾਂ ਦੀ ਮਾਰ ਦੇ ਛੰਬ/ਛੰਭ ਮੈਂ ਆਪ ਡਿੱਠੇ ਹਿਨ।
(ਸੋਟੀਆਂ ਦੀ ਮਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਮੈਂ ਆਪ ਵੇਖੇ ਨੇ)
ਛੱਮਕ ਛੱਲੋ: ਨਖ਼ਰੇਲੋ
ਜੀਵੇਂ, ਆਪਣੀ ਛੱਮਕ ਛੱਲੋ ਧਿਰ ਚਿਤ ਲਾ, ਬਾਹਰ ਨਾ ਭਟਕ।
(ਜਿਉਂਦਾ ਰਹੇਂ, ਆਪਣੀ ਨਖਰੇਲੋ ਨਾਲ ਦਿਲ ਮੇਲ, ਬਾਹਰ ਨਾ ਭਟਕ)
ਛੱਲ: ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਵਿਚ ਪਾਕ
ਫੱਟਾਂ ਤੇ ਮਲ੍ਹਮ ਲਾ ਕੇ ਢੱਕੀ ਰਖ, ਛੱਲ ਨਾ ਪਾਇ ਵੰਞੇਂ।
(ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਤੇ ਮਲ੍ਹਮ ਲਾ ਕੇ ਢੱਕ ਕੇ ਰੱਖ, ਪਾਕੇ ਨਾ ਪੈ ਜਾਵੇ)
ਛੱਲਾ: ਪਿਆਰ ਨਿਸ਼ਾਨੀ
ਹੁਣ ਤੂੰ ਕੈਂਹ ਬੈ ਦਾ ਥੀ ਗਿਐਂ, ਛੱਲਾ ਵਲਾ ਘਿੰਨ।
(ਹੁਣ ਤੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈਂ, ਪਿਆਰ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਮੋੜ ਲੈ)
ਛੱੜ/ਛੜਨਾ:ਛਟਣਾ
ਗੰਦਮ ਬਹੂ ਕੋਤਰੀ ਹੇ, ਛੜਨੀ ਪੋਸੀ।
(ਕਣਕ ਬੁਤ ਖਰਾਬ ਹੈ, ਛੱਟਣੀ ਪਊਗੀ)
ਛੜੱਪਾ: ਛਲਾਂਗ
ਹੇ ਖਾਈ ਤਾਂ ਕੇ ਹੇ, ਮੈਂ ਹਿੱਕੋ ਛੜਪੇ ਟੱਪ ਵੈਸਾਂ।
(ਇਹ ਖਾਈ ਤਾਂ ਕੀ ਹੈ, ਮੈਂ ਇੱਕੋ ਛਲਾਂਗ ਟੱਪ ਜਾਊਂ)
ਛਾਂਟਾ: ਪੱਟਾ
ਛਾਂਟੇ ਦੇ ਪਟਾਕੇ, ਪਹਾਰੁ ਕੂੰ ਟੁਰਦਾ ਰਖਦੇਨ।
(ਪੱਟੇ ਦੇ ਪਟਾਕੇ, ਡੰਗਰ ਨੂੰ ਤੁਰਦਾ ਰਖਦੇ ਹਨ)
ਛਾਬਾ:ਟੋਕਰਾ-ਦੇਖੋ ਛੱਬਾ
ਛੇਹਰ/ਛਿਹਰ:ਕੁੜੀ
ਹੁਣ ਤਾਂ ਛਿਹਰੀ/ਛੇਹਰੀ ਕੈਂਹ ਕੰਮ 'ਚ ਪਿਛਾਂਹ ਨਿਨ੍ਹ।
(ਹੁਣ ਤਾਂ ਕੁੜੀਆਂ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਪਿਛੇ ਨਹੀਂ ਹਨ)
ਛਿੱਕ: ਖਿੱਚ
ਰੱਸੀ ਛਿਕ ਸੂੰ ਤਾਂ ਗੰਢ ਪੀਡੀ ਥੀ ਵੈਸੀ।
(ਰੱਸੀ ਖਿਚਾਂਗੇ ਤਾਂ ਗੰਢ ਪੱਕੀ ਹੋ ਜਾਊ)
ਛਿੱਕਾ: ਟੰਗਣੀ
ਡੁੱਧ ਛਿੱਕੇ ਤੇ ਟੰਗ ਡਿੱਤੈ, ਬਿੱਲੇ ਦਾ ਡਰ ਨਾਹੀਂ।
(ਦੁਧ ਟੰਗਣੀ ਤੇ ਟੰਗ ਦਿਤਾ ਹੈ, ਬਿੱਲੇ ਦਾ ਡਰ ਨਹੀਂ)
ਛਿੱਕੂ: ਛੋਟੀ ਟੋਕਰੀ
ਮੈਂਡੀ ਮਾਂ ਰੰਗਲਾ ਛਿਕੂ ਆਪ ਬਣਾ ਕੇ ਡਿੱਤੈ।
(ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੇ ਰੰਗੀਨ ਟੋਕਰੀ ਮੈਨੂੰ ਆਪ ਬਣਾ ਕੇ ਦਿੱਤੀ ਹੈ)
ਛਿੱਕਲਾ ਮੂੰਹ ਤੇ ਬੱਧਾ ਜਾਲ/ਟੋਪਾ
ਛਿੱਕਲਾ ਲਾਹਿ ਗਿਆ ਤੇ ਵੱਛਾ ਸਾਰਾ ਡੁੱਧ ਚੁੰਘ ਗਿਆ।
(ਮੂੰਹ ਦਾ ਟੋਪਾ ਲਹਿ ਗਿਆ ਤੇ ਵੱਛਾ ਸਾਰਾ ਦੁੱਧ ਚੁੰਘ ਗਿਆ)
ਛਿੰਜਣਾ/ਛਿਦਰਾ: ਘਸਣਾ/ਵਿਰਲਾ ਹੋਣਾ/ਵਿਰਲਾ ਬੁਣਿਆ
ਚੁੰਨੀ ਛਿਦਰੀ ਹਾਈ, ਝਬਦੇ ਛਿੱਜ ਗਈ ਹੇ।
(ਚੁੰਨੀ ਵਿਰਲੀ ਬੁਣਤ ਸੀ, ਛੇਤੀ ਘਸ ਫਿਸ ਗਈ ਹੈ)
ਛਿੰਜ: ਕੁੜੀਆਂ ਦੀ ਖੇਡ
ਛੇਹਰੀਂ ਛਿੰਜ ਵਿਚੂੰ ਖਿਲਦੀਆਂ ਫੁਦਕਦੀਆਂ ਆਈਆਂ।
(ਕੁੜੀਆਂ ਖੇਡ ਵਿਚੋਂ ਹਸਦੀਆਂ ਟੱਪਦੀਆਂ ਆਈਆਂ)
ਛਿੱਡੀ: ਫਟੇ ਦੁਧ ਦੀ ਫੁੱਟੀ
ਚੁੰਘਦਾ ਹੇ ਪਰ ਛੱਡੀਆਂ ਕਢ ਡੀਂਦੈ।
(ਚੁੰਘਦਾ ਹੈ ਪਰ ਫੁੱਟੀਆਂ ਕਰ ਕੇ ਕੱਢ ਦਿੰਦਾ ਹੈ)
ਛਿਣਕਣਾ/ ਤ੍ਰੌਂਕਦੇ: ਪਾਣੀ ਛਿੜਕਣਾ
ਮਹਾਰਾਜ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਅਗੂੰ ਅਗੂੰ ਪਾਣੀ ਕਿਉਂ ਛਿਣਕਦੇ/ਤ੍ਰੌਂਕਦੇ ਹਿਨ?
(ਮਹਾਰਾਜ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਮੂਹਰੇ ਮੂਹਰੇ ਪਾਣੀ ਕਿਉਂ ਛਿੜਕਦੇ ਹਨ?)
ਛਿੱਥਾ: ਹਰਖਿਆ
ਉਬਰਦਾ ਭਾਵੇਂ ਨਹੀਂ ਪਿਆ, ਛਿੱਥਾ ਥਿਆ ਬੈਠੇ।
(ਬੋਲ ਭਾਵੇਂ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ, ਪਰ ਹਰਖਿਆ ਬੈਠਾ ਹੈ)
ਛਿੰਨ: ਪਾਟੀ ਹੋਈ
ਪੱਲੂ ਮੈਂਡਾ ਛਿੰਨ ਪਰੂਣ, ਝੋਲੀ ਮੈਂਡੀ ਛਿੰਨ ਪਰੂਣ।
(ਮੇਰੀ ਚੁੰਨੀ ਪਾਟੀ ਲੀਰਾਂ ਹੈ ਤੇ ਝੋਲੀ ਵੀ ਪਾਟੀ ਹੋਈ ਹੈ)
ਛਿੱਬ: ਮਾਰ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ-ਦੇਖੋ ਛੰਬ
ਛਿੱਲੜ ਰੁਖਾਂ ਦੇ ਚਾਪੜ
ਸਿਆਲ-ਹੁਨਾਲ ਛਿੱਲੜਾਂ ਨਾਲ ਚੁਲ੍ਹ ਮਘਦੀ ਹੈ।
(ਸਰਦੀਆਂ ਗਰਮੀਆਂ ਰੁਖਾਂ ਦੇ ਚਾਪੜਾਂ ਨਾਲ ਚੁਲ੍ਹਾ ਤਪਦਾ ਹੈ)
ਛਿੱੜ ਸ਼ੁਰੂ
ਖੁਜਲੀ ਛਿੜ ਪਵੇਂ ਤਾਂ ਖੰਨ ਖੰਨ ਲਾਲ ਕਰ ਬਾਂਧਾਂ।
(ਖੁਰਕ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਖੁਰਕ ਖੁਰਕ ਕੇ ਲਾਲ ਕਰ ਬੈਠਦਾ ਹਾਂ)
ਛੂਹਰ: ਛੋਕਰਾ
ਆਪ ਮੁਹਾਰੇ ਛੂਹਰਾਂ ਅਤਿ ਚਾਈ ਹੋਈ ਹੇ।
(ਆਪ ਹੁੱਦਰੇ ਛੋਕਰਿਆਂ ਅਤਿ ਚੁੱਕੀ ਹੋਈ ਹੈ)
ਛੁੱਛ ਚੁੱਕ
ਜੈਂਦੀ ਛੁੱਛ ਤੇ ਬੁਕਦੈਂ, ਤੈਕੂੰ ਮਰਵਾ ਸਟੇਸਿਨ।
(ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਚੁੱਕ ਤੇ ਲਲਕਰਦੈ, ਤੈਨੂੰ ਮਰਵਾ ਸੁਟਣਗੇ)
ਛੁੱਟੜ: ਤਿਆਗੀ ਹੋਈ/ਛੱਡੀ ਹੋਈ
ਛੁੱਟੜ ਗਾਂ ਆਣ ਬੱਧੀ ਹੋਈ, ਡੁੱਧ ਕੇ ਡੇਸੀ।
(ਛੱਡੀ ਹੋਈ ਗਾਂ ਲਿਆ ਬੰਨੀ ਹੋਈ, ਦੁੱਧ ਕੀ ਦੇਊ)
ਛੁਰ-ਛੁਰ: ਵਾਧੂ ਰੌਲਾ
ਸਭਾ ਵਿਚ ਛੁਰ-ਛੂਰ ਹੁੰਦੀ ਰਹੀ, ਛੋਹਰਾਂ ਕੇ ਕਰਨੈਂ।
(ਕਠ 'ਚ ਵਾਧੂ ਰੌਲਾ ਪੈਂਦਾ ਰਿਹਾ, ਛੋਕਰਿਆਂ ਕੀ ਕਰਨਾ ਹੈ!)
ਛੁਲਕਾ: ਮੰਜਾਈ
ਸਭੋ ਲੋਕਾਂ ਅਗੂੰ ਚੋਰ ਕੀ ਛੂਲਕਾ ਲਾਇਆ।
(ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਚੋਰ ਦੀ ਮੰਜਾਈ ਹੋਈ)
ਛੂਣੀ: ਚੱਪਣ
ਘੜੇ ਤੇ ਛੂਣੀ ਕਾਈ ਨਾਹੀ, ਪਾਣੀ ਤ੍ਰੱਕਿਆ ਪਿਐ।
(ਘੜੇ ਤੇ ਚੱਪਣ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਪਾਣੀ ਮੁਸ਼ਕਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ)
ਛੇਕੜ ਅਖ਼ੀਰ
ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਮਨੀਚੀ, ਛੇਕੜ ਤੈਂਡੀ ਮਨੀਚ ਗਈ।
(ਤੂੰ ਰਾਜ਼ੀ ਨਹੀਂ ਹੋਈ, ਅਖੀਰ ਤੇਰੀ ਹੀ ਮੰਨੀ ਗਈ)
ਛੇੜ: ਸ਼ਰਾਰਤ /ਸ਼ੁਰੂ/ਚੇੜ
ਛੇੜ ਛੇੜੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਭੁਗਤ, ਛੇੜ ਪਾਇ ਵੈਸੀ।
(ਸ਼ਰਾਰਤ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਝੱਲ, ਚੇੜ ਪੈ ਜਾਉ)
ਛੇੜੂ: ਵਾਗੀ
ਛੇਤੂਆਂ ਕੀ ਚੜ੍ਹੀ-ਲਥੀ ਨਾ, ਢੋਲੇ ਦੀ ਲਾਣ।
(ਵਾਗੀਆਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਫਿਕਰ ਨਹੀਂ, ਮਸਤ ਗੌਦੇ ਹਨ)
ਛੈਲ: ਬਾਂਕੀ ਜਵਾਨੀ
ਛੈਲ ਲੰਘੰਦੇ ਪਾਰ, ਡੇਖ ਡੇਖ ਹੌਸਲਾ ਆਂਦੈ।
(ਬਾਂਕੀ ਜਵਾਨੀ ਨੂੰ ਸਫਲ ਹੁੰਦੇ ਵੇਖ, ਹੌਸਲਾਂ ਆਉਂਦੇ)
ਛੋਤ: ਦਾਵੀ
ਛੋੜ ਕਾਈ ਘਰ ਘਿਨ ਵੈਂਦੇ, ਵਾਰੀ ਡੇਸੀ ਨਾ।
(ਦਾਵੀ ਦਿਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਘਰ ਜਾਂਦੈ, ਵਾਰੀ ਦੇਊ ਨਾ)
ਛੋਪ: ਕਤਣ ਦਾ ਟੀਚਾ/ਮੁਕਾਬਲਾ
ਛੇਹਰੀਂ ਛੋਪ ਜੋ ਪਾਇਐ, ਹੁਣ ਉਠੀਸਿਨ ਕਿਵੇਂ!
(ਕੁੜੀਆਂ ਕਤਣ ਦਾ ਟੀਚਾ/ਮੁਕਾਬਲਾ ਰਖਿਆ ਹੈ, ਕਿਵੇਂ ਉਠਣ!)
ਛੋਰ-ਛਿਨਾ: ਜੁਆਕਾਂ ਵਰਗਾ
ਛੋਰ ਛਿਨਾ ਨਾ ਥੀ, ਜ਼ੁਮੇਵਾਰ ਖਾਵੰਦ ਬਣ!
(ਜੁਆਕਾਂ ਵਰਗਾ ਨਾ ਹੋ, ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਪਤੀ ਬਣ)
ਛੋੜ: ਤਿਆਗ
ਘਰ ਬਾਰ ਛੋੜ ਡਿਤਮ, ਕੈਂਡੀ ਸ਼ਰਨ ਆ ਪਿਆਂ।
(ਘਰ ਬਾਰ ਮੈਂ ਤਿਆਗ ਦਿਤੈ, ਤੇਰੇ ਚਰਨੀਂ ਆ ਲਗਾਂ)
ਛੌਡੇ ਟੁਕੜੇ
ਭੁੜਕਦਾ ਢੇਰ ਵੱਦੈਂ, ਅਗਲੇ ਛੌਡੇ ਲਾਹ ਡੇਸਿਨ।
(ਬੁੜ੍ਹਕਦਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਫਿਰਦੈਂ, ਵਿਰੋਧੀ ਟੁਕੜੇ ਬਣਾ ਦੇਣਗੇ)
(ਜ)
ਜਸ: ਸੋਭਾ
ਅਸੀਸ ਡਿੱਤੀ ਹਮ, ਸਰਵਨ ਵਾਲਾ ਜਸ ਖੱਟੇਂ।
(ਮੈਂ ਅਸੀਸ ਦਿਤੀ ਹੈ-ਸਰਵਨ ਵਾਲੀ ਸੋਭਾ ਕਮਾਵੇਂ)
ਜਹਨਮ: ਨਰਕ
ਏਡਾ ਜ਼ੁਲਮ ਥੀਸੀ ਤਾਂ ਜ਼ਾਲਮਾਂ ਭੀ ਜਹਨਮ ਮਿਲਸੀ।
(ਐਨਾ ਜ਼ੁਲਮ ਹੋਊ ਤਾਂ ਜ਼ਾਲਮਾਂ ਨੂੰ ਨਰਕ ਮਿਲੇਗਾ)