ਭਾਰਤ ਕਾ ਗੀਤ/ਬਾਪੂ
ਬਾਪੂ
ਗੀਤ ੧੨
ਔਰ ਵਹਿ ਬਾਪੂ ਸੋਟੀ ਵਾਲਾ,
ਖੱਦਰ ਕੀ ਲੰਗੋਟੀ ਵਾਲਾ।
ਸ਼ੁੱਧ ਨਿਡਰ ਸਤਵਾਦੀ ਬਾਪੂ,
ਆਪ ਅਪਨਾ ਫਰਿਆਦੀ ਬਾਪੂ.
ਜਨੇਤਾ ਕੀ ਆਂਖੋਂ ਕਾ ਤਾਰਾ,
ਦੇਸ਼ ਵਿਦੇਸ਼ ਮੇਂ ਜਨ ਕਾ ਪਿਆਰਾ।
ਹਿੰਦ ਕਾ ਲਿੰਕਨ ਹਿੰਦ ਕਾ ਈਸਾ,
ਹਿੰਦ ਕਾ ਵਹਿ ਬਿਸਮਾਰਕ ਬੁੱਧਾ।
ਹਰੀਜਨੋਂ ਕਾ ਇੱਕ ਉਪਕਾਰੀ,
ਮੁਸਲਿਮ ਕਾ ਸੱਚਾ ਹਿਤਕਾਰੀ।
ਰਾਮ ਰਾਜ ਕਾ ਚਿਤ ਅਭਿਲਾਸ਼ੀ,
ਰਾਮ ਰੀਤ ਕਾ ਨਿਤ ਮਤਲਾਸ਼ੀ[1]।
ਰਾਮ ਕਾ ਸੇਵਕ ਰਾਮ ਕਾ ਪਿਆਰਾ,
ਰਾਮ ਭਗਤ ਵਹਿ ਰਾਮ ਦੁਲਾਰਾ।
ਰਾਮ ਸ਼ਰਣ ਨਿਤ ਰਾਮ ਪਰਾਇਣ,
ਰਾਮ ਭਰੋਸਕ ਰਾਮ ਨਰਾਇਣ।
ਰਾਮ ਹੀ ਸੁਖ ਮੇਂ ਰਾਮ ਹੀ ਦੁਖ ਮੇਂ,
ਅੰਤ ਸਮੇ ਭੀ ਰਾਮ ਹੀ ਮੁਖ ਮੇਂ।
ਯੋਗੀ ਸੰਨਿਆਸੀ ਵੈਰਾਗੀ,
ਸਤਸੰਗੀ ਤਿਆਗੀ ਅਨੁਰਾਗੀ।
ਸਤ ਔਰ ਅਹਿੰਸਾ ਕੇ ਬਲ ਸੇ,
ਹਿੰਦ ਕੇ ਸਾਰੇ ਬੰਧਨ ਕਾਟੇ।
ਨਿਸ਼ਕਾਮ ਐਸੀ ਕਰੀ ਤਪੱਸਿਆ,
ਕਵਿਟ ਇੰਡੀਆ[2] ਕਰ ਦਿਖਲਾਇਆ।
ਬਲੀਦਾਨ ਸਰਵੰਸ਼ ਕਾ ਕੀਨਾ,
ਤਨ ਮਨ ਧਨ ਅਰਪਣ ਕਰ ਦੀਨਾ।
ਸੇਂਟ ਸਟੇਟਸਮਨ ਆਨੇਸਟ ਬੰਕਰ।[3] ਸੰਤ ਸਿੱਧ ਪਰਸਿੱਧ ਨਗੀਨਾ, ਮਰਯਾਦਾ ਨਿੱਯਮ ਪਰਵੀਨਾ। ਸੁਘੜ ਸਰਲ ਸੰਪੰਨ ਸਿਆਨਾ, ਦੂਰ ਅੰਦੇਸ਼[4] ਵਹਿ ਬੀਨਾ ਦਾਨਾ। ਜਨਪ੍ਰਿਅ ਸੱਜਨ ਭਗਿਨੀ ਭਰਾਤਾ, ਬੰਧੂ ਸਖਾ ਪਿਤਾ ਔਰ ਮਾਤਾ। ਸਬਰ ਮਤੀ ਕਾ ਰਿਸ਼ੀ ਨਿਰਾਲਾ, ਇਕ ਅਵਤਾਰ ਥਾ ਐਨਕ ਵਾਲਾ।