ਪਰਦੇਸੀ ਢੋਲਾ
ਨਾ ਹੁਣ ਮੋਰ ਕਲਹਿਰੀ ਬੋਲੇ ਨਾ ਚੰਨ ਚਾਨਣੀ ਖਿੜਦੀ ਨ ਹੁਣ ਬੂਰ ਅੰਬਾਂ 'ਤੇ ਪੈਂਦਾ ਹੁਣ ਨ੍ਹੀਂ ਜਵਾਨੀ ਭਿੜਦੀ। ਹਰ ਪਾਸੇ ਜਦ ਕੋਈ ਨਾ ਦਿਸਦਾ ਲੈ ਬੈਠੇਂ ਫੇਰ ਗਲਾਸੀ ਆਪੇ ਕੈਦ ਸਹੇੜੀ ਕੋਲ਼ੋਂ ਹੋਣੀ ਨ੍ਹੀਂ ਖ਼ਲਾਸੀ॥
[39]