ਰਾਹੀ ਜਿਵੇਂ ਪਛੇਤਾ ਕੋਈ ਅਸ਼ਵ ਨੂੰ ਅੱਡੀ ਮਾਰੇ,
ਵੇਲ਼ੇ ਨਾਲ ਤਾਂ ਜੋ ਅੱਪੜੇ, ਕਿਸੇ ਸਰਾਂ ਤੇ ਜਾਕੇ;
ਅਤੇ ਅਸਾਂ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਵਾਲਾ, ਵਿਸ਼ਾ ਵੀ ਨੇੜੇ ਲੱਗ ਰਿਹੈ।
ਕਾਤਲ-3:ਖਬਰਦਾਰ! ਪੌੜਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਹੈ ਆਉਂਦੀ ।
ਬੈਂਕੋ(ਅੰਦਰੋਂ):ਮਸ਼ਾਲ, ਹੋ! ਮਸ਼ਾਲ ਲਿਆਓ।
ਕਾਤਲ-2:ਇਹ ਫਿਰ ਓਹੀ ਆਇਐ;
ਬਾਕੀ ਸੀ ਉਮੀਦ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ , ਪਹਿਲੋਂ ਈ ਪੁੱਜ ਚੁੱਕੇ ਦਰਬਾਰੇ।
ਕਾਤਲ-1:ਘੁੜਸਵਾਰੀ ਕਰਦੈ।
ਕਾਤਲ-3:ਬੱਸ ਮੀਲ ਕੁ ਹੀ ; ਬਾਕੀਆਂ ਵਾਂਗ ਹੀ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ,
ਏਥੋਂ ਮਹਿਲਾਂ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਤੀਕਰ, ਪੈਦਲ ਹੀ ਟੁਰ ਜਾਂਦੈ।
ਕਾਤਲ-2:ਮਸ਼ਾਲ ਆ ਰਹੀ ਰੌਸ਼ਨ ਰੌਸ਼ਨ!
ਕਾਤਲ-3:ਓਹੀ ਆਉਂਦੈ।
ਕਾਤਲ-1:ਸਾਵਿਧਾਨ!
{ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਬੈਂਕੋ, ਅਤੇ ਫਲੀਐਂਸ, ਮਸ਼ਾਲ ਨਾਲ}
ਬੈਂਕੋ:ਲਗਦੈ ਰਾਤੀਂ ਬਾਰਸ਼ ਆਉਣੀ।
ਕਾਤਲ-1:ਵਰ੍ਹਣ ਦੇ ਮੋਹਲੇਧਾਰ ਏਸ ਨੂੰ। {ਕਾਤਲਾਨਾ ਹਮਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ}
ਬੈਂਕੋ:ਹਾਏ ਧੋਖਾ! ਭੱਜ, ਫਲੀਐਂਸ ਭਲਿਆ, ਭੱਜ, ਉੱਡ ਜਾ ਏਥੋਂ।
ਲੈ ਲੀਂ ਬਦਲਾ।-ਓਏ ਕਮੀਨੇ ਨਫਰਾ, ਆਹ ਕੀ ਕੀਤਾ!
{ਮਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਫਲੀਐਂਸ ਬਚਕੇ ਨਿੱਕਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ}
ਕਾਤਲ-3:ਵਾਰ ਮਸ਼ਾਲ ਤੇ ਕਿਸ ਕੀਤਾ?
ਕਾਤਲ-1:ਕੀ ਇਹ ਤੈਅ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋਇਆ?
ਕਾਤਲ-3:ਇੱਕ ਹੀ ਸਿੱਟਿਐ: ਪੁੱਤਰ ਭੱਜ ਖਲੋਇਐ।
ਕਾਤਲ-2:ਅਪਣੇ ਕਾਰਜ ਦਾ ਆਪਾਂ ਵੱਡਾ ਅੱਧ ਗੁਆਇਐ।
ਕਾਤਲ-1:ਬੱਸ ਹੁਣ ਚੱਲੋ ਏਥੋਂ, ਜੋ ਹੋਇਆ ਸੋ ਹੋਇਆ,
ਦੱਸੀਏ ਚੱਲ ਕੇ ਕਿੰਨਾ ਹੋਇਆ।
{ਪ੍ਰਸਥਾਨ}
51
