(੧੮੩)
ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ ਮੰਗੀਂ ਦਰ ਰੱਬ ਦੇ ਤੋਂ ਦਰ ਹੋਰ ਦੇ ਪੈਰ ਨਾ ਪਾ ਮੋਈਏ
ਕਲਾਮ ਸਹਿਤੀ
ਸਹਿਤੀ ਆਖਿਆ ਜੋਗੀਆ ਰੋਗੀਆ ਵੇ ਮੈਂ ਸੱਚ ਦੇ ਸੁਖ਼ਨ ਸੁਣਾਊਂਗੀ ਵੇ
ਕਿਤੇ ਰੰਨਾਂ ਨੂੰ ਲੀਕ ਲਵਾਈਆ ਈ ਤੇਰੇ ਨੱਕ ਨੂੰ ਲੀਕ ਲਵਾਊਂਗੀ ਵੇ
ਜੇ ਤੂੰ ਜੋਗ ਦੇ ਰਾਗ ਨੂੰ ਛੇੜ ਬੈਠੋਂ ਤੈਨੂੰ ਜੱਟ ਜਟਾਲਆਂ ਲਾਊਂਗੀ ਵੇ
ਇਹ ਖੱਪਰੀ ਨਾਦ ਤੇ ਸਾਜ ਤੇਰੇ ਸੱਭੇ ਭੰਨ ਕੇ ਹੱਥ ਫੜਾਊਂਗੀ ਵੇ
ਦੋ ਤਿੰਨ ਸੱਦ ਕੇ ਚੋਬਰ ਤੁੱਧ ਜੇਹੇ ਤੇਰੀ ਪਾਣਪੱਤ ਸਭ ਲਹਾਊਂਗੀ ਵੇ
ਜਿਵੇਂ ਰਿੱਛ ਕਲੰਦਰਾਂ ਘੋਲ ਪੈਂਦਾ ਇਸ ਵਿਹੜੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਨਚਾਊਂਗੀ ਵੇ
ਤੇਰੇ ਸੱਜਰੇ ਘਾਓ ਕਲੇਜੜੇ ਦੇ ਗੱਲਾਂ ਤ੍ਰਿੱਖੀਆਂ ਨਾਲ ਦੁਖਾਊਂਗੀ ਵੇ
ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ ਤੇਰੇ ਬੋਲ ਬੋਲਣੇ ਦੇ ਲੇਖੇ ਰੋਜ਼ ਕਿਆਮਤੇ ਪਾਊਂਗੀ ਵੇ
ਕਲਾਮ ਜੋਗੀ
ਇਹ ਮਿਸਾਲ ਮਸ਼ਹੂਰ ਜਹਾਨ ਅੰਦਰ ਕਰਮ ਰੱਬ ਦੇ ਜੇਡ ਨਾ ਮਿਹਰ ਹੈ ਨੀ
ਹੁਨਰ ਝੂਠ ਕਮਾਨ ਲਾਹੌਰ ਜੇਹੀ ਤੇ ਕਾਰੂਨ ਦੇ ਜੇਡ ਨਾ ਸਿਹਰ ਹੈ ਨੀ
ਚੁਗਲੀ ਨਹੀਂ ਦਿਪਾਲਪੁਰ ਕੋਟ ਜੇਹੀ ਨਮਰੂਦ ਦੇ ਥਾਂ ਬੇ ਮਿਹਰ ਹੈ ਨੀ
ਨਕਸ਼ ਚੀਨ ਤੇ ਮੁਸ਼ਕਨਾ ਖ਼ਤਨ ਜੇਹਾ ਯੂਸਫ ਜੇਡ ਨਾ ਕਿਸੇ ਦਾ ਚਿਹਰ ਹੈ ਨੀ
ਤੇਰੀਆਂ ਅਬਤਰਾਂ ਗਲਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਿਆ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਧੁੰਮ ਗਰਾਉਂ ਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਹੈ ਨੀ
ਚਸ਼ਮਾਂਚਾਰ ਹੈਂ ਯਾਰ ਦੀ ਗਲ ਨਾਹੀਂ ਤੇਰੇ ਮੱਥੇ ਦੀ ਤੀਊੜੀ ਤਿਹਰ ਹੈ ਨੀ
ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੋੜ ਸ਼ਹਾਦਰੇ ਦੇ ਕੋਟ ਸੱਟਾਂ ਤੈਨੂੰ ਦੱਸ ਖਾਂ ਕਾਸਦੀ ਵਿਹਰ ਹੈ ਨੀ
ਬਾਤ ਬਾਤ ਤੇਰੀ ਵਿਚ ਹੈਣ ਕਾਮਨ ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ ਦਾ ਸ਼ਿਹਰ ਤੇ ਮਿਹਰ ਹੈ ਨੀ
ਕਲਾਮ ਸਹਿਤੀ
ਹੁਕਮ ਪਾਕ ਅਲਾਹ ਦਾ ਮੰਨ ਲਈਏ ਵਾਰਦ ਹੋ ਜਾਏ ਤਕਦੀਰ ਜਿੱਥੇ
ਓਥੇ ਦਾਨਸ਼ਮੰਦ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦੇ ਪੇਸ਼ ਜਾਇ ਨਾਹੀਂ ਤਦਬੀਰ ਜਿੱਥੇ
ਹੁਕਮ ਮੰਨਿਆਂ ਔਲੀਆਂ ਅੰਬੀਆਂ ਨੇ ਹੋਇ ਤਾਬਿਆ ਪੀਰ ਫ਼ਕੀਰ ਜਿੱਥੇ
ਘਰ ਇਹੋ ਈ ਮਹਿਰ ਦਾ ਜੋਗੀਆ ਵੇ ਸੈਦੇ ਵਿਆਹਕੇ ਆਂਦੜੀ ਹੀਰ ਜਿੱਥੇ
ਰੋ ਰੋ ਕੇ ਅੱਜ ਤੂੰ ਕੱਢਣੀ ਵੇ ਨੱਕ ਨਾਲ ਹਦੀਸ ਲਕੀਰ ਜਿੱਥੇ
ਵਾਰਸ ਕੂੜ ਮਕਾਨ ਤੇ ਰੁੱਝ ਰਹਿਉਂ ਇਕ ਦਮ ਦੀ ਨਹੀਂ ਖਲ੍ਹੀਰ ਜਿੱਥੇ
ਕਲਾਮ ਜੋਗੀ
ਬਾਹਰੋਂ ਘੂਠੀਏ ਅੰਦਰੋਂ ਲੂਠੀਏ ਨੀ ਨਾਲ ਰਮਜ਼ ਦੇ ਸੁਖ਼ਨ ਅਲਾਉਣੀ ਏਂ
ਸੁਖ਼ਨ ਬੁੱਢਿਆਂ ਵਾਂਗ ਪਕਨੋਟ ਤੇਰੇ ਅੱਖੀਂ ਨਾਲ ਬੁਝਾਰਤਾਂ ਪਾਉਣੀ ਏਂ
ਦਾਹਵਾ ਕਰੇਂ ਤਕਦੀਰ ਦੇ ਮੇਟਣੇ ਦਾ ਸੀਗੇ ਅਰਬ ਦੇ ਨਾਲ ਸੁਣਾਉਣੀ ਏਂ
