(੧੬੪)
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਖ਼ਾਕ ਦਰ ਖ਼ਾਕ ਫ਼ਨਾਹ ਹੋਣਾ ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ ਫਿਰ ਤਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਐਸ਼ ਕੇਹਾ
ਤਥਾ
ਸਾਨੂੰ ਨਾਂਹ ਅਕਾਉ ਰੀ ਭਾਤ ਖਾਣੀ ਕੰਡਾ ਕ੍ਰੋਧ ਦਾ ਹਮੀਂ ਨਾ ਹੂਤਨੇ ਹਾਂ
ਜੇ ਆਪਣੇ ਦਾ ਤੇ ਆ ਜਾਈਏ ਖੁਲ੍ਹੀ ਝੰਡ ਸਿਰ ਤੇ ਅਸੀਂ ਭੂਤਨੇ ਹਾਂ
ਘਰ ਮਹਿਰਾਂ ਦੇ ਕਾਸਨੂੰ ਅਸੀਂ ਜਾਣਾ ਸਿਰ ਮਹਿਰੀਆਂ ਦੇ ਅਸੀਂ ਮੂਤਨੇ ਹਾਂ
ਬਾਝ ਰਬ ਦੇ ਹੋਰ ਖਿਆਲ ਨਾਹੀਂ ਅਕ ਭੰਗ ਧਤੂਰਾ ਪਏ ਘੋਟਨੇ ਹਾਂ
ਅਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਨਾ ਮਿਹਤਰ ਕੌਣ ਕੋਈ ਅਸੀਂ ਰਬ ਦੀ ਯਾਦ ਤੇ ਲੋਟਨੇ ਹਾਂ
ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ ਮੀਆਂ ਭੱਠ ਬਾਲ ਭਾਂਬੜ ਉਲਟੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਹੋਇਕੇ ਝੂਟਨੇ ਹਾਂ
ਕਲਾਮ ਕੁੜੀਆਂ
ਅਸਾਂ ਗੁਰੂ ਕਰਕੇ ਤੈਨੂੰ ਅਰਜ ਕੀਤੀ ਬਾਲਨਾਥ ਦੀਆਂ ਤੁਸੀਂ ਨਿਸ਼ਾਨੀਆਂ ਹੋ
ਤੌਨੂੰ ਛੱਡਿਆ ਹੈ ਕਿਵੇਂ ਜ਼ਾਲਮਾਂ ਨੇ ਕਸ਼ਮੀਰ ਦੀਆਂ ਤੁਸੀਂ ਖੁਰਮਾਨੀਆਂ ਹੋ
ਸਾਡੀ ਆਜਜ਼ੀ ਤੁਸੀਂ ਨਾ ਮੰਨਦੇ ਹੋ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਪਸਾਰ ਦੇ ਆਨੀਆਂ ਹੋ
ਵਾਰਸ ਆਖਿਆ ਮਹਿਰ ਦੇ ਚਲੋ ਵਿਹੜੇ ਤੁਸੀਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਮਿਹਰਬਾਨੀਆਂ ਹੋ
ਕਲਾਮ ਜੋਗੀ
ਜਾਵੋ ਵਾਸਤੇ ਰਬ ਦੇ ਖਿਆਲ ਛੱਡੋ ਸਾਡੇ ਹਾਲ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਬੇਗਾਨੀਆਂ ਹੋ
ਅਸੀਂ ਮਸਤ ਫਕੀਰ ਦੀਵਾਨੜੇ ਹਾਂ ਤੁਸੀਂ ਦਾਨੀਆਂ ਤੇ ਪਰਧਾਨੀਆਂ ਹੋ
ਅਰੀ ਮਿਹਰ ਕਰੋ ਹਮਸੇ ਵਿਦਾ ਹੋਵੋ ਅਸਾਂ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਕੇਹੀਆਂ ਤਾਨੀਆਂ ਹੋ
ਸਭੇ ਸੋਂਹਦੀਆਂ ਤਿੰਞਨੀਂ ਸ਼ਾਹ ਪਰੀਆਂ ਜਿਵੇਂ ਤਰਕਸ਼ਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕਾਨੀਆਂ ਹੋ
ਅਸੀਂ ਮਸਤ ਬੇਹੋਸ਼ ਬੇਅਕਲ ਜੋਗੀ ਤੁਸੀਂ ਸੱਭ ਸਿਆਂਣੀਆਂ ਦਾਨੀਆਂ ਹੋ
ਅਸਾਂ ਜਿਹਾ ਫਕੀਰਾਂ ਦੇ ਭੇਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਮਹਿਰਮ ਰਾਜ਼ ਨਾਂ ਅਸਾਂ ਦੇ ਦਾਨੀਆਂ ਹੋ
ਜੇ ਹਰੂਤ ਹਰੂਤ ਨੂੰ ਖੂਹੇ ਪਾਇਆ ਜ਼ੁਹਰਾ ਮਸ਼ਤਰੀ ਦੀਆਂ ਹਮਸਾਨੀਆਂ ਹੋ
ਚਲੋ ਕਰੋ ਅੰਗੁਸ਼ਤ ਫ਼ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਖਾਸ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੀਆਂ ਨਾਨੀਆਂ ਹੋ
ਤੁਸੀਂ ਸ਼ੇਖਸਾਅਦੀ ਨਾਲ ਮਕਰ ਕੀਤਾ ਤੁਸੀਂ ਮਕਰ ਦੇ ਨਾਲ ਪੁਰਨਾਨੀਆਂ ਹੋ
ਹਮੀਂ ਕਿਸੇ ਪਰਦੇਸ ਦੇ ਫ਼ਕਰ ਹੈਗੇ ਤੁਸੀਂ ਨਾਲ ਸ਼ਰੀਕਾਂ ਹਮਸਾਨੀਆਂ ਹੋ
ਅਫਲਾਤੂਨ ਲੁਕਮਾਨ ਭੀ ਹਾਰ ਗਏ ਤੁਸੀਂ ਵਡੇ ਸ਼ਰੀਕ ਦੀਆਂ ਬਾਨੀਆਂ ਹੋ
ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ ਫ਼ਕੀਰ ਗਰੀਬ ਹੈਗਾ ਕੋਈ ਢੂੰਢੋ ਜਵਾਨ ਜਵਾਨੀਆਂ ਹੋ
ਕਲਾਮ ਜੋਗੀ
ਹਮੀਂ ਭਿਖਿਆ ਵਾਸਤੇ ਤਿਆਰ ਹੋਏ ਤੁਸੀਂ ਆਣਕੇ ਰਿਕਤਾਂ ਛੇੜਦੀਆਂ ਹੋ
ਪਿਛੋਂ ਆਖਸੋ ਭੂਤਨੇ ਆਣ ਲੱਗੇ ਅੰਨ੍ਹੇ ਖੂਹ ਵਿੱਚ ਸੰਗ ਕਿਉਂ ਰੋੜ੍ਹਦੀਆਂ ਹੋ
