(੧੪੭)
ਸਾਰੇ ਮੁਲਕ ਵਿਚ ਵੱਧ ਖ਼ਚਰੋਟ ਪਾਲੀ ਤੁਰਦੇ ਫਿਰਦਿਆਂ ਭੇਡਾਂ ਨੂੰ ਚਾਰ ਦੇ ਜੀ
ਸੌ ਹਿਸੇ ਖਚਰੋਟ ਵਿਚ ਪਾਲੀਆਂ ਦੇ ਦਸਵਾਂ ਹਿਸਾ ਹੈ ਵਿੱਚ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਜੀ
ਤੂੰ ਤਾਂ ਚਾਕ ਸਿਆਲਾਂ ਦਾ ਨਾਮ ਧੀਦੋ ਛੱਡ ਖਚਰ-ਪੌ ਗੱਲ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਜੀ
ਮਹੀਂ ਚੂਚਕੇ ਦੀਆਂ ਜਦੋਂ ਚਾਰਦਾ ਮੈਂ ਜੱਟੀ ਮਾਣਦਾ ਸੈਂ ਵਿੱਚ ਬਾਰ ਦੇ ਜੀ
ਤੇਰਾ ਮਿਹਣਾ ਹੀਰ ਸਿਆਲ ਤਾਈਂ ਖਬਰ ਆਮ ਸੀ ਵਿੱਚ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਜੀ
ਨੱਸ ਜਾਹ ਏਥੋਂ ਮਾਰ ਸੁਟਣੀਗੇ ਖੇੜੇ ਸੱਚ ਤੇ ਝੂਠ ਨਿਤਾਰ ਦੇ ਜੀ
ਦੇਸ ਖੇੜਿਆਂ ਦੇ ਜ਼ਰਾ ਖਬਰ ਹੋਵੇ ਜਾਨ ਤਖਤ ਹਜ਼ਾਰੇ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦੇ ਜੀ
ਨੱਸ ਜਾਹ ਖੇੜੇ ਮਤਾਂ ਲਾਧ ਕਰਨੀ ਪਿਆਦੇ ਬੰਨ੍ਹ ਲੈ ਜਾਣ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਜੀ
ਮੀਆਂ ਜਾਹ ਤੈਥੋਂ ਲੇਖਾ ਮੰਗਣੀਗੇ ਵਿੱਚ ਰੋਜ਼ ਹਿਸਾਬ ਸ਼ੁਮਾਰ ਦੇ ਜੀ
ਕੋਈ ਹਾਮੀ ਨਾ ਹੋਵਸੀ ਮੂਲ ਤੇਰਾ ਨਫ਼ਸੋ ਨਫ਼ਸੀ ਹੋ ਸੱਭ ਪੁਕਾਰ ਦੇ ਜੀ
ਮਾਰ ਚੁਰ ਕਰ ਸੁੱਟਣੀ ਹੱਡ ਗੋਡੇ ਮੁਲਕ ਗੋਰ ਅਜ਼ਾਬ ਕਹਾਰ ਦੇ ਜੀ
ਆਖੇ ਲਗ ਮੇਰੇ ਮੁੜ ਜਾਹ ਪਿਛ੍ਹਾਂ ਖੇੜੇ ਘੋੜੀਆਂ ਤੇ ਚੜ੍ਹ ਤਾੜ ਦੇ ਜੀ
ਜਿੱਸ ਵਕਤ ਹੋਵੇ ਖ਼ਬਰ ਖੇੜਿਆਂ ਨੂੰ ਓਸੇ ਵਕਤ ਤੇਰੀ ਜਾਨ ਮਾਰ ਦੇ ਜੀ
ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ ਜਥੋਂ ਗੋਰ ਵਿਚ ਹਡ ਕੜਕਣ ਗੁਰਜਾਂ ਨਾਲ ਆਸੀ ਗੁਨ੍ਹਾਾਗਾਰ ਦੇ ਜੀ
ਕਲਾਮ ਰਾਂਝਾ
ਫ਼ਕਰ ਆਖਦਾ ਪਾਲੀਆ ਕਹਿਰ ਕੀਤੋ ਐਡਾ ਝੂਠ ਦਾ ਬੋਲ ਕਿਉਂ ਬੋਲਿਓ ਈ
ਡਾਂਗਾਂ ਮਾਰਕੇ ਟਿਚਕਰਾਂ ਕਰੇਂ ਏਵੇਂ ਐਡਾ ਝੂਠ ਅਪਰਾਧ ਕਿਉਂ ਤੋਲਿਓ ਈ
ਅੱਯੜ ਚਾਰਨਾ ਕੰਮ ਪੈਗੰਬਰਾਂ ਦਾ ਕਿਹਾ ਅਮਲ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦਾ ਰੋਲਿਓ ਈ
ਤੇਰਾ ਸੱਭ ਹਵਾਲ ਮਾਲੂਮ ਕੀਤਾ ਲੁਕਮਾ ਮੁੱਖ ਹਰਾਮ ਦਾ ਚੋਲਿਓ ਈ
ਭੇਡਾਂ ਚਾਰਕੇ ਤੁਹਮਤਾਂ ਜੋੜਨਾ ਏਂ ਕਿਉਂ ਗਜ਼ਬ ਫ਼ਕੀਰ ਤੇ ਖੋਲ੍ਹਿਓ ਈ
ਅਸੀਂ ਫ਼ਕਰ ਅਲਾਹ ਦੇ ਨਾਗ ਵਾਰਸ ਅਸਾਂ ਨਾਲ ਕੀ ਘੋਲਣਾ ਘੋਲਿਓ ਈ
ਕਲਾਮ ਅਯਾਲੀ
ਅਯਾਲੀ ਆਖਦਾ ਝੂਠ ਨਾ ਬੋਲ ਤੂੰ ਭੀ ਮਖਣ ਪਾਣੀਓਂ ਕਿਸੇ ਨਾ ਰੋਲਿਓ ਈ
ਵਾਹੀ ਛੱਡਕੇ ਖੋਲੀਆਂ ਚਾਰੀਆਂ ਨੀ ਹੋਯੋਂ ਜੋਗੀੜਾ ਜੀਉ ਜਾਂ ਡੋਲਿਓ ਈ
ਖੇੜੇ ਲੈ ਗਏ ਜ਼ੋਰ ਬਜ਼ੋਰ ਤੈਥੋਂ ਰੋਂਦਾ ਫਿਰਨਾ ਏਂ ਝੂਠ ਦਾ ਬੋਲਿਓ ਈ
ਸੱਚ ਮੰਨ ਕੇ ਪਿਛ੍ਹਾਂ ਮੁੜ ਜਾਹ ਜੱਟਾ ਕਿਹਾ ਕੂੜ ਦਾ ਫੋਲਨਾ ਫੋਲਿਓ ਈ
ਤੇਰੀ ਸੱਭ ਹਕੀਕਤ ਹੈ ਲੱਭ ਲਈ ਚਲਾ ਜਾਹ ਮੁੜ ਕੇ ਕਹਿਰ ਬੋਲਿਓ ਈ
ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ ਇਹ ਉਮਰ ਨਿਤ ਕਰਜ਼ਾਇਆਂ ਸ਼ਕ੍ਰ ਵਿਚ ਪਿਆਜ਼ ਕਿਉਂਘਲਿਓਈ ਨੂੰ
