( ੬੫ )
ਸਿੱਖ- ਏਥੇ ਆਪ ਦੇ ਓਹ ਵੇਦਪੁਸਤਕ ਨਹੀਂ
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਅਗਨੀ, ਸੂਰਯ ਅਤੇ ਇੰਦ੍ਰ ਆਦਿਕ
ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੇ ਗੁਣ ਗਾਏ ਹਨ,ਔਰ ਖਾਣੇ ਦੀ ਉੱਤਮ
ਸਾਮੱਗ੍ਰੀ ਨੂੰ ਭਸਮ ਕਰਣ ਵਾਲਾ ਹਵਨ ਵਿਧਾਨ
ਕੀਤਾ ਹੈ, ਇਸ ਜਗਾ ਵੇਦ ਪਦ ਦਾ ਅਰਥ
ਯਥਾਰਥ ਗ੍ਯਾਨ ਹੈ, ਆਪ ਦੀ ਤਸੱਲੀ ਵਾਸਤੇ ਅਸੀਂ
ਆਪ ਦੇ ਹੀ ਸ਼ਾਸਤ੍ਰ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿਨੇ ਹਾਂ:-
"ਵੇਦ ਨਾਮਕ ਪੋਥੀਆਂ ਦਾ ਨਾਂਉਂ ਵੇਦ ਨਹੀਂ, ਵੇਦ ਦਾ
ਅਰਥ ਪਰਮਗ੍ਯਾਨ ਹੈ, ਜੋ ਗਯਾਨ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਕੇ ਪਰਮਪਦ
ਲੱਭਦਾ ਹੈ ਉਸੀ ਨੂੰ ਵੇਦਗਯਾਤਾ ਆਖੀਦਾ ਹੈ"
(ਵ੍ਰਿਹਤ ਪਰਾਸਰ ਸੰਹਿਤਾ,ਅ: ੪)
ਅਥਰਵਵੇਦ ਸੰਬੰਧੀ "ਮੰਡਕ" ਉਪਨਿਸ਼ਦ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ
ਹੈ ਕਿ-ਇੱਕ ਪਰਾ (ਮਹਾਂ) ਵਿਦ੍ਯਾ ਹੈ, ਦੂਜੀ ਅਪਰਾ (ਸਾਧਾਰਣ)
ਵਿੱਦ੍ਯਾ ਹੈ. ਰਿਗ, ਯਜੁਰ, ਸਾਮ ਔਰ ਅਥਰਵ, ਵ੍ਯਾਕਰਣ
ਜੋਤਿਸ਼ ਆਦਿਕ ਸਭ ਅਪਰਾ ਵਿਦ੍ਯਾ ਹੈ, ਔਰ ਪਰਾ ਓਹ ਹੈ
ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਅਵਿਨਾਸ਼ੀ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਗ੍ਯਾਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ.
ਜਪਜੀ ਵਿੱਚ ਜੋ "ਵੇਦ ਹਥਿਆਰ" ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਸੋ ਉਸ
ਮਹਾਂਗ੍ਯਾਨ ਦਾ ਨਾਮ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ "ਪਰਵਿਦ੍ਯਾ" ਆਖਿਆ
ਗਯਾ ਹੈ,
ਹਿੰਦੂ-ਦੇਖੋ! ਜਪਜੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਹੈ:-
ਗਾਵਹਿ ਪੰਡਿਤ ਪੜਨਿ ਰਖੀਸੁਰ ਜੁਗ ਜੁਗ ਵੇਦਾ ਨਾਲੇ.
ਸਿੱਖ- ਏਹ ਭੀ ਤਾਂ ਲਿਖਿਆ ਹੈ:-
"ਗਾਵਹਿ ਖਾਣੀ ਚਾਰੇ". ਅਰ -
