ਪੰਨਾ:ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਬੀੜਾਂ.pdf/121

ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

. ਆਈਆਂ ਇਕੱਲੀ ਪਹਿਲੀ ਤੁਕ, ਕਰਤਾਰਪੁਰ , ਘਟ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਆਦਿ-ਬੀੜ’ ਵਾਲੀ ਬੀੜ ਦੀ ਨਕਲ ਵਿਚ ਦਿਤੀ | ਵਿਚ ਸੁਰਦਾਸ ਦਾ ਇੱਕ ਸ਼ਬਦ ਹੈ । ਸਾਰੀ ਗਿਨਤੀ ਸੁਰਦਾਸ ਦੇ ਸੀ। ਵਾਧੂ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਪਿਛੇ ‘ਦ ਕੀਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕਬੀਰ ! ਪਾਲ, ਅਤੇ ਉਸ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਕ ਦੇ ਪਿਛੇ ੯) ਜੋ ਕਰਤਾਰਪੁਰ ਵਾਲੀ ਤਤਕਰੇ ਵਿਚ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ । ਬੀੜ ਦੀ ਨਕਲ ਹੈ । ਗੋਇਆ | ਕਰਤਾਰਪੁਰ ਵਾਲੀ ਬੀੜ ਦੇ ਉਤਾਰੇ ਕਰਤਾਰਪੁਰ ਵਾਲੀ ਬੀੜ ਵਿਚ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੇ, ਸੂਰਦਾਸ ਵਾਲਾ ਉਹ ਸ਼ਬਦ ਸੂਰਦਾਸ ਦਾ, ਜਿਸ ਪਰ , ਵਾਧੂ ਸ਼ਬਦ ਬਨ ਵਾਲੀ ਬੀੜ ਪਿਛੋਂ ਹੜਤਾਲ ਫੇਰੀ ਗਈ ਹੈ, ਦੀ ਕਿਸੇ ਨਕਲ ਤੋਂ ਨਕਲ ਕਰ ਅਤੇ ਇਕ ਤੁਕ (ਪਹਿਲੀ) ਹੜਤਾਲ | ਲਿਆ। ਪਿਛੋਂ ਜਦ ਏਸ ਬੀੜ ਤੋਂ ਬਚ ਗਈ ਹੈ, ਉਹ ਗਿਨਤੀ ਨੂੰ ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ ਵਾਲੀ “ਆਦਿਵਿਚ ਆ ਚੁੱਕਾ ਸੀ । ਤਤਕਰੇ ਵਿਚ | ਬੜ’ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਆ, ਤਕ ਭੀ ਏਸ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। । ਉਸ ਸ਼ਬਦ ਪੂਰੇ ਹੜਤਾਲ ਫੇਰ . ਪਰਮਾਦ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਅਤੇ ( ਦਿੱਤੀ, ਪਰ ਪਿੰਜਰ ਤੇ ਲਹੂ-ਲਿਬੜੇ ਸੂਰਦਾਸ ਦੀ ਵਾਧੂ ਤੁਕ ਦੇ ਵਿਚਾਲੇ, ਕਪੜੇ ਖ਼ੂਨ ਕੀਤੇ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ ਭਗਤ ਸੂਰਦਾਸ ਦਾ ਨਾਮ ਨਹੀਂ | ਦੇਨ ਵਾਲੇ ਪਿਛੇ ਰਹਿ ਗਏ ।, ਦਿਤਾ, ਦੋਨੋਂ ਸ਼ਬਦ ਨਾਲ ਮੇਲਕੇ । ਹੀ ਲਿਖੇ ਹੋਏ ਹਨ। | ਏਸ ਡੇਰੇ ਵਿਚ ਦੋ ਛਾਪੇ ਦੇ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਭੀ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ‘ਕਰਤਾਰਪੁਰ-ਵਾਲੀ ਬੀੜ ਨਾਲ ਸੋਧ ਕੇ ਭਾਈ ਜੀਵਨ ਸਿੰਘ ਚਤੁਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਛਪਵਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ । ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨ ਪੁਰ ਇਹਨਾਂ ਦੋਹਾਂ ਵਿਚ, ਕਬੀਰ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਦਿਤਾ ਸ਼ਬਦ, ਜੋ ਰਾਗ ਮਾਰੂ ਹੇਠਾਂ ਜੈਦੇਵ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੇ ਪਿਛੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਮੇਰੀ ਨਜ਼ਰੇ ਨਹੀਂ ਚੜਿਆ : is : -੧੧੯ Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigilib.org