ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
(੨੧੬)
ਕੂੰਬਲ ਕੂੰਬਲ ਪਈ ਸੁਣਾਵੇ,
ਪਿਆਰਾ ਸਾਡਾ ਠੁਮ ਠੁਮ ਆਵੇ।
ਸੁੱਕਾ ਪੱਤਰ ਵਰਤੀ ਜ਼ਰਦੀ,
ਕੰਤ ਪਿਆਰੇ, ਤੇਰੀ ਬਰਦੀ।
ਨਾਜ਼ਕ ਟਹਿਣੀ ਲਵੇ ਹੁਲਾਰੇ,
ਰਾਹ ਦੇਖਾਂ ਮੈਂ ਖੜੀ ਚੁਬਾਰੇ।
ਦੇ ਖੁਸ਼ਬੋਆਂ ਫੁਲ ਰੰਗੀਲਾ,
ਸੁਕ ਸੁਕ ਹੋਈ ਹੁਣ ਮੈਂ ਤੀਲਾ।
ਮੁੜ ਮੁੜ ਬਾਗੀਂ ਰੁੱਤਾਂ ਆਈਆਂ,
ਮਾਹੀਆ ਤੂੰ ਕਿਉਂ ਡੇਰਾਂ ਲਾਈਆਂ?
ਡਾਲੀ ਡਾਲੀ ਭੌਰਾ ਫਿਰਦਾ,
ਤੇਰੇ ਬਾਝੋਂ ਜਿਊੜਾ ਘਿਰਦਾ।
ਫੁੱਲ ਖਿੜਾਵਨ ਬੁੱਲੇ ਚਲ ਚਲ,
ਮੈਨੂੰ ਉੱਠਣ ਹੁੱਦਾਂ ਬਲ ਬਲ।
ਰਸ ਫੁੱਲਾਂ ਦਾ ਚੂਪੇ ਮੱਖੀ,
ਫੁਰਕੇ ਮੇਰੀ ਖੱਬੀ ਅੱਖੀ।
ਪਾਣੀ ਪਾਉਂਦਿਆਂ ਚਿੱਠੀ ਆਈ,
ਚੁੰਮੀ ਚੱਟੀ ਸੀਨੇ ਲਾਈ।
ਪਰਸੋਂ ਸਾਡੇ ਮਾਹੀ ਆਉਣਾ,
ਰੁੱਤ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਫੇਰਾ ਪਾਉਣਾ।
ਓਦਨ ਰੰਗ, ਵਟਾਵਣ ਗੀਆਂ,
ਸਭ ਕਲੀਆਂ ਖਿੜ ਜਾਵਣਗੀਆਂ।
