ਪੰਨਾ:ਸ਼੍ਰੀਮਾਨ ਹਨੂਮਾਨ ਜੀ ਦਾ ਜੀਵਨ ਚਰਿਤ੍ਰ.pdf/119

ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

ਪਾਕੇ ਓਥੇ ਹੀ ਬੈਹ ਗਿਆ ਜਦ ਕਝਕ ਸੁਧ ਆਈ ੪ ਕਹਿਨ ਦੇ ਲੱਗਾ ਕਿ ਹੁਨ ਮੇਰਾ ਭੀ ਜਿਤਨਾ ਧਰਮ ਨਹੀਂ ਮੈਂ । ਹੀ ਸੜ ਮਰਾਂ ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਹੈ ॥ | ਏਹ ਸੋਚਕੇ ਤੇ ਪੱਕਾ ਨਿਸਚਾ ਕਰਕੇ ਉੱਸ ਖੜਲ ਵਿੱਚ ਹੀ ਲ = ਕਠਿਆਂ ਕਰਕੇ ਚਿ ਬਨਾਈ ਅਤੇ ਪੱਥਰੀ ਵਿੱਚੋਂ ਅੱਗ ਕੱਡਕੇ ਓਸਨੂੰ ਲਾਦਿੱਤੀ ਅਰ ਅਕਸ਼ ਵੱਲੋਂ ਵੇਖਕੇ ਆਖਨ ਲੱਗਾ। ਹੇ ਨਿਰਦਯ ਵਿਧਾ! Jਏ ਹੀ ਉਸ ਪਾਨ fuਆਰੀ ਨੂੰ ਮੈ ਥੋ' ਵਿਛੋੜਕੇ ਮੇਰੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਆਸਾਂ ਨੂੰ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਰਲਾ ਦਿੱਤਾ ਹਾਇ ! ਜ਼ਾਲਮਾਂ ਤੇਰੇ ਪਿਛੇ ਮੈਂਨੂੰ ਭੀ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਤੋਂ ਨਾਮੁ ਤਦ ਹੀ ਜਾਨਾ ਪਿਆ, ਅੱਛਾ ! ਤੇਰਾ ਭਲਾ ਹੋਵੇ ਏਹ ਕਹਕੇ ਈਸ਼ਰ ਅੱਗੇ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰ ਚਿਖਾ ਵਿੱਚ ....................... ਸੋਹਲਵਾਂ ਅਧਯਾਯ ll - :॥ ਮੇਰੀ ਅਕਲ ਤੇ ਕਿਉਂ ਪੜਦਾ ਪੈ ਗਿਆ ! ਸੰਧਿਆਂ ਦਾ ਵੇਲਾ ਹੈ ਜਦਕਿ ਰਾਤ ਦਾ ਹਨੇਰਾ ਵੱਧ ਰਿਹਾਹੈ, ਅਤੇ ਬਨਾਉਟੀ ਚਾਨਨੀ ਘਰ ਹੋਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਰਾਜ ਪਹਿਲਾਦ ਵਿਦਿਆ ਧਰ ਦੇ ਮੈਹਲਾਂ ਵਿੱਚ ਥਾਂ ਬਥਾਂ ਸ਼ਮਾਦਾਨ ਜਗ ਰਹੇ ਹਨ, ਪਰ ਫੇਰ ਭੀ ਸਾਰੇ ਮੈਹਲਾਂ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਚੁਪ ਚਪ ਹੀ ਦਿਸ ਰਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਕਮਰੇ ਨੂੰਜੇ ਪਏ ਹੋਏ ਹਨ ਕਿਸੇ ਦੇ ਬੋਲਨ ਦੀ ਅਦ ਜ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ, ਹਾਂ ! ਠੰਡੇ ਹਾਹੁਕਿਆਂ ਦੀ ਹਨੇਰੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹੈ ਰਾਨੀ ਕੇਤੁਮ ਡਾਢਾਂਚਿੰਤ' ਵਿੱਚ ਡੁੱਬੀ ਹੋਈਓਧ ਪਏ ਪਲੰਗ ਤੇ ਬੈਠੀ ਹੋਈ ਹੈ ਅਤੇ ਰ ਜਾ ਪ੍ਰਹਲਦ ਵਿਦ, ਧਰ ਸਾਮਨੇ ਇੱਕ ਚੌਕੀਤੇ ਤੇਠ ਹੋਇਆ ਹਤਾਨੀ ਨ ਲ ਰਾਨੀ ਵੱਲ ਤਕ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਕੁ ਝਕ ਲੋਝੀਆਂ ਹਨ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋਕੇ ਥੋੜੀ ਦੂਰ ਖਲੋਆਂ Original with: Language Department Punjab Digitized by: Panjab Digital Library