ਪੰਨਾ:ਸ਼ਰਾਬ ਕੌਰ.pdf/151

ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

ਜ਼ਿਲਾ ' ਦੁਆਰਸੇਧੋਖੂਬ- ਤੇਹਸਿਰਪੀਨਜੋਡੀਵਿਚ ਦੁਖ ੧੪੩ ਪਭੇਦਾ: ਅਨਮੁਗਮ ਬੇਵੇਇਣੇ ਅਫਾਰੀ,ਅਬਣਾਡਿਫਾਰਸੜਦੇਵਿਆਹ ਵਿੱਚੋਂ ਭਾਜਹੀ ਨਿਕਲੇ। ਉਨਜ਼ਰਾਂਸਪਤਲਖਨਪਾਨਜੀਰਦਲਫਢ ਕਹੋਗਏਹਨ ਉਚਾਗਤੌਦਕਫਐਕੈਫgਮ ਛਾਤੀਸਰੀਰਰੇਟਿਚਸੂਈਆਂਜਿਹੀ ਆਚੋਭਾਂ , ਖੂਹ। ਮੂਰਛਾਵਾਂਮਸ਼ੇਰੋਜਨਹਾ ਬੇਹੋਸ਼ੀਝਾਕੀਤਪਸਿਪੀੜ ਵੇਖਰਾਢੇ ਤੇਚੂਚਤੇਊਂਡੇਡ ਐਨਖ਼ਰ ਆਜਿਹਾ ਕਦੇ | ਫਤੇਸਿਰ ਪੀਨਵਿਚ ਊਮੀਅਮ ਦੇਕ Bਪਾਨਵੇ ਮੁਤਜ਼ਖਲੇਨੀਗ) ਲਛਣਹੋਹਨਪਾਟਿਮਦੇ ਬਾਓਮਾਨ ਹੀਰੋਜ਼ ਖਾਤਸ਼ੀਤਮਮੰਦਦਾਤਿ) ਹੇਠਲਾਹੇਠਹੀਨਗੇਆਹੋਵੇ ਬਹੁਤਲਅੰਦਰਹਹੋਵੇ । , ਤੇਜਪ੍ਰਮਾਤੇ ਪਾਕਹਤੇ ਤੇਲਵਰਗਾ ਚਿਹਰਾਚਮਕਦਹੋਵੇ, ਇਹ ਬਹੁਤਪੀਦਕਰਕੇ, ਮਰਜਾਏਗਾ। ਹਕੀਮਦੇ ਇਲਾਜਯੋਗਨਹੀਂ ਹੈ। ਜਿੰਦੈ ਦੰਡਮਾਤੜ ਬਾਜੀਫਹੇਠਦੇਦ ਕਾਲੇ ਹੋਣ ਅੰਬ ਪਡੀਲੇ ਨੀਲੇ) ਪੀਤੇਡ ਖਖਨਨੇਤੁਹਰਛਾਪੇਖੋਹਗਏਹੋਣਨੇਜਿਸਦੇਜਾਂਹੜੇ ਗੂਡ਼ੇ ਵਖ ਵੇਖ ਕੁਝ ਹੇਡਕੀਤਾਪ ਬੁਕਬੁਕੀਕੰਬਣੀ, ਪਸਲੀਪੀਨ। Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigilib.org