ਪੰਨਾ:ਸ਼ਰਾਬ ਕੌਰ.pdf/116

ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

੧੮ ਹੋਵੈ,ਲੇਇਸੇਹੀਦੇਖਦਾਹੈਸਾਡੇ ਕੀਟਸ ਹੁਣਅਦੀ ਰਾਤ ਸਾਨੂੰ ਚਬਦੇ ਵਾਸਤੇ ਬਖਸ਼ੋ, ਸਵੇਰੇ ਇਸਨੂੰਕੇ ਤੇਬਾਹਰਚਲਲਿਟਾਣੂਰੇ,ਤੇਦਾਂਤਰਪਾਲ ਬੈਠਾਂਗੇ। ਅਗੇ ਜ਼ਿਭਾਗ ਖੇਰਐਵੋ ਕਿਵੇ ਹਮਸਾਏ - ਲੇ) ਇਕਹਨੇਰੀਆਈ ਅਧੀਕੁਰਾਤ ਵੇਲੇਘ - ਨਿਢਹੋਗੇਆ , ਬਿਜ਼ਲੀਇਸਕਕੇਨਾਕ ਕੇਕੇਧੀ ਕੋਡੇ ਸਭ ਲਗ ਤ ਵਿਚੋਂਇਕਲ ਜੇਹਾਨੂੰਹਾਡੇਗਾ, ਤੇ ਸ਼ਰਾਬੀਦੀਛਾਤੀਊੜੇਗਦਿਆਂ ਹੀ ਡੰਗ ਮਾਰਿਆ। ਇਸ ਵੇਲੇਦਾਦੁਖਸ਼pਬੀਹੀਜਾਣਦਾਹੈ,ਸਕਿਹਾਹੈ ਉਸਤਨਲਗੀ ਸੋ ਡਨਜ਼ਣ ਕੰਦ ਜਾਣੈ ਪੀਰ ਪਰਾਈ ਇਸਤੜਫਦੀ ਵਿਚ ਇਕ ਕਨਭੋਲਕੇਨਦੇ ਅੰਦਰਝਗਈ। ਸ਼ਰਾ- 1 ਧੀਏਸਵੇਲੇ ਦਾਖਸਾਡੀ ਲਿਖਦੀਜੀਭ ਨਹੀ ਸਕਦੀ ਕਿਕਿਨਾਹੋਇਆਹੋਊ ) ਪਾਸਕੋਈਦੀਏਸਵੇਲੇ ਕੁਝ ਸਹਇਤਾਕਰੋ Dਮਹੇ ਨਹੀ ਜਿਹੀਲਾ ਅਪਹੀਕਰਨ ਹਥਹੈ ਨਹੀਜੋਕੇ ਚ ਉਂਗਲੀ ਹੀਰਜਾਂ ਛਾਤੀਬਿੰਬਿਹਹਹਾਸਕ ਉਪੱਵਰਖਾਮੋਲੇਧਾਰਵਰਹੀ ਹੈਵਨਡੇਬੇ : ਗਲਚਲਦੀਕਿ ਮਾਹਨੇਰੀਦੇ ਗਡੇਚੜੀ ਹੈ, ਜਲੀਇਰ ਕਰਨਲਗਜਰਹੀਹੇ ਕਿ ਅਕਾ- ' ਸਪਾਦਢਲਗਾਉ ) ਵਡੇ ਅਫਸੋਸਗਲ ਕੇਸ਼-. ਬੀਦਾਸਮਾਂ ਐਵੈ ਜਾਰਿਹਾਹੈ। ਜੇ ਇਲੈਕੁਝਈ . ਹਿਮਤ ਹੁੰਦੀਤਾਂ ਦੇਚਾਰਗਲਾਸਜ਼ਰੂਰਹੀਉਠਦੇ Digitized by Panjab Digital Library www.panjabdigilib.org