________________
੯੩-ਰਬੇਦਕ ਦੇ ਛਰੇ ਅਗੇ ਡੋ। ਇਸਦਸ਼ਾ ਦੇਖਕੇ ਹਕੀ - ਮਹੁਰਾਂਨੂੰ ਹੁਕਮਦਿਤਾ, ਕਿ ਸਿਰੜੇ ਬਰਫ ਰਖੋਸ਼ਰਬਤਲੇ - ਦਲਪੇੜਿਆਂ ਦੀ ਲਚਰਲਾਕੇ ਬੋਰ ਦਿੰਦੇ ਹੋ ਅਈਜਾਂਦੇ ਹਾਂ, ਕੁਝ ਲੋਨਪਏ ਤਾਂਖਬਰ ਦੇਣੀ ਹਕੀਮ ਰੀਤਾਂ ਗਏ ,ਇਸਜੁਗੜ ਨਾਲਥੀਜ਼ੀਨੂੰ ਹੋਸ਼ - 4 ਈ। ਉਤੇ ਪੇਸ਼ਾਬ ਕਰਨਬੈਠੇ ਲਗੇ ਚੀਆਂਰਨਹੁੜੀਓਏ ਮਰ ਗਿਆ, ਹਾਏ ਮਰ ਗਿਆ,ਮਰ ਗਿਆ ਸਾਰਾਮਹਲਾਕ ਹੋ ਗਿਆਚਾਰਿਆਸ਼ਰਾਬੀਜੀਸੁਖ ਹੈ, ਬਰਾਬੀਇਰ ਫੇਰਕੇ ਬੇਲੇ ਹਾਏ ਮਰ ਗੇਆ, ਪੇਸ਼ਾਬ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ, ਚੀਸੀਪੈਦੀਆਂ ਹਨਨਾਨਿਕਲਦੀਜਾਂਦੀਹੈ। ਹਾਇ ਮਚਾਰੀਆਛੇਤੀਕੈਸ਼ੇਆਦੇ ਨੂੰ ਸਦੋ । ਸਨਬੰਧੀਦੌਕੇ ਇਕਪੂਨਾਨੀਲੇ ਆਦੇਨੂੰ ਸਦਲਿਆਏ ) ਹਕੀਮਪੁਰੀ ਫ਼ਤੇਹਥਰਖ ਕੇ ਬੋਲੇ ਕੇਤੇਬ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਪੀਤੀ ਬੀਜੀਏਲੇ ਨਹੀਜੀ/ਚੀਸਕੇ) ਨਹੀਜੀ ਉਹਤਾਂਜੇਮਣ ਹੈ। ਹਕੀਮ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ਕੀ ਸਬਅਜਕੁਝ ਵਧੇਰੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਸ਼ਰਾਬੀਬੋਲਿਆ, ਬਰਾਬ ਵਰਾਬ ਦੀ ਲਮੇਜਾਨ ਚੀਸਾਲਾਨੇਕਲਦੀਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਬਾਬਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ। ਹਾਏ ਮੇਰੀਆ(ਬੇਹਲਕੇ 9) ਨਾਚੀਜਾਂ ਦਾ ਕਾਰਣ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਸ਼ਰਾਬ ਨੈਮਸਾਨੇਵੇਚਇਨੀਅਗਫੁਕੀਓ ਪੇਸ਼ਾਬ ਸbਆਂ ਮਸਾਨਾਬਦਕੋਮਲਅੰਗ ਹੈ । ਪੇਸ਼ਾਬ ਦੇ ਸੰਨਤਾਲਬ ਦੇਖਤੇਜ਼ਾਬ ਤੇ ਹੋਰ ਖਾਰਾਂਆਦਿਕਤੇਜ਼ਹੋਗਏ।ਬਾਓਬਾਮਸਾਨ ਲੜਕੇਜ਼ਖਮੀ ਗਿਆਉਂਜਖਮਾਂ ਤੇ ਓਹ ਖਾਰਖਟਾਈਲਗਕਕੇ ਸਤੈਦੀਪੈਂਦੀਆਂ ਹਨ ਜਿਉਤਪੇਸ਼ਾਬ ਕਰਨਲਈ ਕਿੱਲਦਾਹੈ,ਤੈਉੱਘਾਉਟਕੇਚੈਨੈਹੁੰਦੇ ਤੈਚੀਹੜੀ ਹੈ Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigilib.org
