ਪੰਨਾ:ਸਭਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ.pdf/97

ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

(੯੬)

ਦੇਖਕਰ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੂਆ ਉਸਕਾ ਨਾਮ ਸਾਲਿਮ ਰਖਾ ਥਾ ਕਈ ਦਿਨ ਮੇਂ ਵੁਹ ਬਿਦਾ ਹੋਕਰ ਜੰਗਲ ਕੋ ਚਲਾ ਕਈ ਦਿਨੋਂ ਮੈਂ ਸ਼ਹੀਦੋਂ ਕੇ ਕਬਰਿਸਤਾਨ ਮੇਂ ਪਹੁੰਚਾ ਤੀਨ ਦਿਨ ਵਹਾਂ ਰਹਾ ਸ਼ੁਕ੍ਰਵਾਰ ਕੀ ਰਾਤ ਕੋ ਵੇ ਸਬ ਸ਼ਹੀਦ ਆਪੋ ਅਪਨੀ ਕਬਰ ਸੇ ਨਿਕਲੇ ਔਰ ਸੁਥਰਾ ਬਿਛੌਨਾ ਬਿਛਾ ਕਰ ਬੈਠੇ ਉਸੀ ਸਮਯ ਪਰ ਵੈਸੇ ਹੀ ਖਾਣੇ ਉਨਕੇ ਆਗੇ ਚੁਣੇ ਗਏ ਫਿਰ ਉਸਕੇ ਪੀਛੇ ਯੂਸਫ਼ ਕੇ ਆਗੇ ਭੀ ਵੈਸਾ ਹੀ ਖਾਣਾ ਰੱਖਾ ਗਿਆ ਫਿਰ ਹਾਤਮ ਉਸ ਸੇ ਮਿਲਾ ਔਰ ਪੂਛਾ ਵੁਹ ਕਹਿਨੇ ਲਗਾ ਕਿ ਤੂੰ ਧੰਨਯ ਹੈਂ ਤੁਝੇ ਇਸ ਉਪਕਾਰ ਕਾ ਫਲ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰ ਦੇਵੇ ਸੱਚ ਤੋ ਯਿਹ ਹੈ ਕਿ ਏਕ ਸੂਰਬੀਰ ਸੱਤਯਬਾਦੀ ਤੂੰ ਹੀ ਦੇਖ ਪੜਾ ਹੈ ਤੇਰੀ ਹੀ ਸਹਾਇਤਾ ਸੇ ਮੁਝੇ ਯਿਹ ਪਦਵੀ ਪ੍ਰਾਪਤਿ ਹੋਈ ਉਸ ਦੁਖ ਸੇ ਛੁਟਾ ਔਰ ਇਨਕੇ ਸਾਮਨੇ ਚਿਲਾਨੇ ਸੇ ਬਚਾ ਖਾਨਾ ਪੀਨਾ ਤੋ ਉਨੇ ਸਬ ਕਾ ਮੁਝੇ ਪਹੁੰਚਤਾ ਹੈ ਪਰ ਮਸਨਦੇ ਔਰ ਕਪੜੇ ਉਨ ਕੇ ਚੰਗੇ ਹੈਂ ਕਿਉਂਕਿ ਉਨੌਂ ਨੇ ਜੀਤੇ ਜੀ ਆਪਨੇ ਹਾਥੋਂ ਸੇ ਪੁੰਨ ਕੀਆ ਔਰ ਮੈਂ ਮਰਨੇ ਕੇ ਪੀਛੇ ਬਹੁਤ ਦੁਖ ਸਹਿ ਕਰਕੇ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰ ਕੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਸੇ ਅਬ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੂਆ ਹੂੰ ਈਸ਼੍ਵਰ ਤੁਮ ਕੋ ਇਸ ਉਪਕਾਰ ਕਾ ਉਤਮ ਫਲ ਦੇਵੇਗਾ ਫਿਰ ਪ੍ਰਾਤਹਕਾਲ ਹਾਤਮ ਵਹਾਂ ਦੇ ਵਿਦਾ ਹੋਕੇ ਏਕ ਜੰਗਲ ਮੇਂ ਜਾ ਪਹੁੰਚਾ ਵਹਾਂ ਏਕ ਬੁੱਢੀ ਇਸਤ੍ਰੀ ਭਿਖਾਰੀਓਂ ਕੀ ਭਾਂਤ ਬੈਠੀ ਭੀਖ ਮਾਂਗਤੀ ਥੀ ਹਾਤਮ ਨੇ ਹਾਥ ਸੇ ਹੀਰੇ ਕੀ ਅੰਗੂਠੀ ਉਤਾਰ ਕਰਕੇ ਉਸਕੇ ਹਵਾਲੇ ਕੀ ਔਰ ਆਪ ਅਪਨੇ ਪਰਯੋਜਨ ਕੇ ਮਾਰਗ ਮੇ ਚਲਾ ਇਤਨੇ