(੨੯੭)
ਇਤਨੇ ਮੇਂ ਹਾਤਮ ਬੋਲਾ ਕਿ ਪਹਿਲੇ ਤੂ ਸਾਂਪ ਥਾ ਅਬ ਮਨੁੱਖਯ ਕੈਸੇ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈਂ ਵੁਹ ਬੋਲਾ ਕਿ ਯਿਹ ਭੇਦ ਖਾਨਾ ਖਾਨੇ ਕੇ ਪੀਛੇ ਖੁਲ੍ਹ ਜਾਏਗਾ ਫਿਰ ਦਸਤਰਖ਼ਾਨ ਬਿਛਾ ਔਰ ਦੋ ਪਰੀਜ਼ਾਦੋਂ ਨੇ ਜੜਾਊ ਚਿਲਮਚੀ ਆਫ਼ਤਾਬ ਸਮਾਨ ਲਾਕਰ ਕੇ ਹਾਥ ਧੁਲਵਾਏ ਵੌ ਖਾਨਾ ਖਾ ਕੇ ਸਬ ਪਰੀਜ਼ਾਦ ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਕਾਮ ਮੇਂ ਪਰਵਿਰਤ ਹੂਏ ਹਾਤਮ ਖਾਨਾ ਖਾਤਾ ਥਾ ਔਰ ਜੀ ਮੇਂ ਯਿਹ ਕਹਿਤਾ ਥਾ ਕਿ ਮੈਨੇ ਐਸਾ ਖਾਨਾ ਯਹਾਂ ਭੀ ਖਾਯਾ ਔਰ ਪਹਿਲੇ ਠੌਸਲਵ ਪਰੀ ਕੇ ਯਿਹ ਖਾਨਾ ਖਾਯਾ ਥਾ ਨਿਸਚਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਭੀ ਪਰੀਜ਼ਾਦ ਹੋਗਾ ਜਬ ਖਾਨਾ ਖਾ ਚੁਕੇ ਤੋ ਜੜਾਊ ਅਤਰਦਾਨ ਔਰ ਪਾਨਦਾਨ ਆਯਾ ਹਾਤਮ ਨੇ ਜੋ ਅਤਰਮਲਾ ਤੋ ਜੀ ਲਹਿਕ ਉਠਾ ਔਰ ਅਚੰਭੇ ਮੇਂ ਹੋ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੇਂ ਕਹਿਨੇ ਲਗਾ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰ ਨੇ ਐਸੀ ਉੱਤਮ ਬਸਤੂ ਔਰ ਸੁਗੰਧ ਜੋ ਇਸ ਜ਼ਾਤਿ ਕੋ ਦੀ ਹੈ ਸੋ ਮਨੁੱਖਯ ਕੋ ਨਹੀਂ ਮਿਲਤੀ ਇਸ ਮੇਂ ਕਿਆ ਭੇਦ ਹੈ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰ ਹੀ ਜਾਨੇ ਫਿਰ ਘਰ ਕੇ ਮਾਲਿਕ ਸੇ ਪੂਛਾ ਕਿ ਪਹਿਲੇ ਤੁਮ ਸਾਂਪ ਥੇ ਫਿਰ ਪਰੀਜ਼ਾਦ ਕੈਸੇ ਹੋ ਗਏ ਇਸਕਾ ਕਾਰਣ ਕਿਆ ਹੈ ਵੁਹ ਬੋਲਾ ਕਿ ਮੈਂ ਪਰੀ ਕੀ ਜ਼ਾਤਿ ਮੇਂ ਸੇ ਹੂੰ ਔਰ ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਸ਼ਹਿਨਸ਼ਾਹ ਹੈ ਇਕ ਦਿਨ ਸੁਲੈਮਾਨ ਕੇ ਸਮਯ ਮੇਂ ਅਪਨੇ ਬਾਗ਼ ਕੀ ਸੈਰ ਕਰ ਰਹਯਾ ਥਾ ਮਨ ਮੇਂ ਯਿਹ ਆਯਾ ਕਿ ਅਪਨਾ ਲਸ਼ਕਰ ਲੈ ਕਰਕੇ ਮਨੁੱਖੋਂ ਪਰ ਚੜ੍ਹਾਈ ਕਰਕੇ ਉਨਕੋ ਮਾਰ ਕਰਕੇ ਉਨਕੇ ਦੇਸ਼ ਕੋ ਖੋਹ ਲੂੰ ਕਿਉਂਕਿ ਵੁਹ ਦੇਸ਼ ਪਰਮ ਸੁਹਾਵਣਾ ਔਰ ਸੁਘੜ ਹੈ ਇਸ ਬਾਤ
