(੨੪੪)
ਰਹਾ ਸੁਬਹ ਹੋਤੇ ਹੀ ਉਸਕੀ ਇਸਤ੍ਰੀ ਨੇ ਆ ਕਰਕੇ ਕਹਾ ਕਿ ਰਸੋਈ ਤਿਆਰ ਹੈ ਭੋਜਨ ਕਰ ਲੋ ਅਰ ਦੋ ਚਾਰ ਦਿਨ ਯਹੀਂ ਰਹੋ ਕਿ ਜਿਸਮੇਂ ਮਾਰਗ ਕਾ ਖੇਦ ਦੂਰ ਹੋ ਯਿਹ ਬਾਤ ਸੁਨਕਰ ਹਾਤਮ ਨੇ ਉਨ ਦੋਨੋਂ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਤੁਮਾਰੀ ਇਸ ਉਦਾਰਤਾ ਔਰ ਬਟੋਹੀ ਕੇ ਪਾਲਨ ਕਰਨ ਪਰ ਧੰਨਯਧੰਨਯ ਹੈ ਇਸ ਬਾਤ ਕੋ ਸੁਨਕਰ ਵੁਹ ਬਡੀ ਦੀਨਤਾ ਸੇ ਬੋਲੇ ਕਿ ਹਮਨੇ ਤੁਮਾਰੀ ਐਸੀ ਸੇਵਾ ਕਿਯਾ ਕਰੀ ਹੈ ਇਹ ਖਾਨਾ ਘਰ ਮੇਂ ਲੜਕੇ ਬਾਲੋਂ ਕੇ ਵਸਤੇ ਬਨਾਯਾ ਥਾ ਵਹੀ ਹਮਨੇ ਸਾਧਾਰਨ ਲਾ ਦੀਆ ਹੈ ਦੋ ਤੀਨ ਦਿਨ ਰਹੋ ਤੋ ਅਪਨੇ ਸਾਵਕਾਸ਼ ਭਰ ਤੁਮਾਰੀ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਹਾਤਮ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਬਹੁਤ ਅੱਛਾ ਮੈਂ ਤੁਮਾਰੇ ਰਖਨੇ ਕੇ ਲੀਏ ਦੋ ਚਾਰ ਦਿਨ ਰਹੂੰਗਾ ਇਸ ਬਾਤ ਕੋ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਵੁਹ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੁਏ ਫਿਰ ਉਨੋਂ ਨੇ ਏਕ ਮਕਾਨ ਮੇਂ ਏਕ ਸੁਥਰਾ ਪਲੰਘ ਬਿਛਾਯਾ ਔਰ ਉਸਕੇ ਆਗੇ ਏਕ ਚੰਗਾ ਬਿਛੋਨਾ ਭੀ ਬਿਛਵਾਯਾ ਔਰ ਭਾਂਤ ਭਾਂਤ ਕੇ ਖਾਨੇ ਪਕਵਾ ਕੇ ਉਸਕੇ ਆਗੇ ਰੱਖੇ ਵੁਹ ਬੋਲੇ ਕਿ ਇਸ ਭੋਜਨ ਕੋ ਅੰਗੀਕਾਰ ਕਰੋ ਤੋ ਬਡੀ ਕਿਰਪਾ ਹੈ ਹਾਤਮ ਨੇ ਕਹਾ ਕ ਐਸੇ ਖਾਨੇ ਮੈਨੇ ਕਬੀ ਨਹੀਂ ਖਾਏ ਉਨਕੋ ਖਾ ਕਰਕੇ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋਯਾ ਔਰ ਬਹੁਤਸੀ ਸਲਾਹਿਤਾ ਕਰਕੇ ਕਹਿਨੇ ਲਗਾ ਕਿ ਇਹ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ ਦੇਸ਼ ਅਧਭੁਤ ਫੁਲਵਾਰੀ ਹੈ ਪਰੰਤੂ ਯਹਾਂਕੀ ਏਕ ਯਿਹ ਬੁਰੀ ਚਾਲ ਹੈ ਕਿ ਜੀਤੀ ਇਸਤ੍ਰੀ ਮਰੇ ਹੁਏ ਪਤੀ ਕੇ ਸਾਥ ਜਲਾ ਦੇਤੇ ਹੈਂ ਯੱਦਪਿ ਪੁਰਖ ਕਾ ਭੀ ਜਲਾਨਾ ਬੁਰਾ ਹੈ ਪਰ ਦੋਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂਕਿ ਵੁਹ
