ਪੰਨਾ:ਸਭਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ.pdf/228

ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

(੨੨੭)

ਕਿ ਉਸਕਾ ਨਾਮ ਕਿਆ ਹੈ ਵੁਹ ਬੋਲੇ ਕਿ ਸ਼ਹਿਰ ਖ੍ਵਾਰਿਜ ਮੇਂ ਹੈ ਯਹਾਂ ਸੇ ਨੌ ਸੌ ਕੋਸ ਪਰ ਹੈ ਯਿਹ ਸੁਨ ਹਾਤਮ ਉਸ ਤੀਨ ਪਹਿਰ ਮੇਂ ਵਹਾਂ ਪਹੁੰਚਕੇ ਦੇਖਾ ਕਿ ਏਕ ਮਕਾਨ ਬਹੁਤ ਅੱਛਾ ਔਰ ਬਡਾ ਊਚਾ ਬਨਾ ਹੈ ਔਰ ਉਸਕੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਪਰ ਮੋਟੇ ਅੱਖਰੋਂ ਮੇਂ ਵੁਹੀ ਬਾਤ ਲਿਖੀ ਹੈ ਹਾਤਮ ਉਸਕੋ ਦੇਖ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋ ਕਰ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਪਰ ਜਾ ਤਾਲੀ ਬਜਾਈ ਤੋ ਕਈ ਵਾਰ ਦ੍ਵਾਰਪਾਲ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਖੋਲ੍ਹ ਕਰਕੇ ਬਾਹਰ ਆਏ ਹਾਤਮ ਕੋ ਦੇਖਕਰ ਕਹਿਨੇ ਲਗੇ ਕਿ ਤੁਮ ਕੌਨ ਹੋ ਔਰ ਕਿਸ ਕਾਮ ਕੇ ਲੀਏ ਯਹਾਂ ਆਏ ਹੋ ਹਾਤਮ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਏਕ ਕਾਮ ਕੇ ਲੀਏ ਸ਼ਾਹਬਾਦ ਸੇ ਆਯਾ ਹੂੰ ਦ੍ਵਾਰਪਾਲੋਂ ਨੇ ਯਿਹ ਸੁਨ ਕਰਕੇ ਦੌੜਕੇ ਅਪਨੇ ਮਾਲਿਕ ਸੇ ਕਹਾ ਵੁਹ ਬੋਲਾ ਕਿ ਮੁਸਾਫ਼ਿਰ ਕੋ ਬੁਲਾ ਲੋ ਵੁਹ ਮਾਲਿਕ ਦੇਖਨੇ ਮੇਂ ਤਰੁਣ ਔਰ ਵਾਸਤਵ ਮੇਂ ਬੂਢਾ ਥਾ ਜਬ ਹਾਤਮ ਭੀਤਰ ਗਿਆ ਤੋ ਕਯਾ ਦੇਖਤਾ ਹੈ ਕਿ ਏਕ ਪਰਮ ਸੁੰਦਰ ਮਨੁੱਖਯ ਬਹੁਤ ਅੱਛੀ ਮਸਨਦ ਪਰ ਬੈਠਾ ਹੂਆ ਔਰ ਤਕੀਆ ਲਗਾਯਾ ਹੋਯਾ ਹੈ ਹਾਤਮ ਨੇ ਝੁਕ ਕਰਕੇ ਸਲਾਮ ਕੀਆ ਵੁਹ ਉਠਕਰ ਮਿਲਾ ਔਰ ਬਡੇ ਆਦਰ ਸਨਮਾਨ ਸੇ ਅਪਨੇ ਪਾਸ ਬਠਾ ਲੀਆ ਔਰ ਭਾਂਤ ਭਾਂਤ ਕੇ ਖਾਨੇ ਮੰਗਵਾਕੇ ਉਸਕੇ ਆਗੇ ਰੱਖੇ ਜਬ ਖਾਨਾ ਖਾ ਚੁਕਾ ਤਬ ਹਾਤਮ ਸੇ ਉਸਨੇ ਪੂਛਾ ਕਿ ਤੁਮ ਕੌਨ ਹੋ ਅਰ ਕਹਾਂ ਸੇ ਆਏ ਹੋ ਔਰ ਕਿਸ ਕਾਮ ਕੇ ਲੀਏ ਇਤਨੀ ਬਡੀ ਦੂਰ ਬਿਦੇਸ ਕੀਆ ਔਰ ਇਤਨਾ ਦੁਖ ਸਹਾ ਸਚ ਤੋਂ ਯਿਹ ਹੈ ਕਿ ਦੁਇ ਮਨੁੱਖਯ ਬਿਨਾਂ ਯਹਾਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਆਯਾ ਉਨ ਮੇਂ ਏਕ ਤੂੰ ਹੈ ਯਿਹ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਹਾਤਮ ਬੋਲਾ