ਪੰਨਾ:ਸਭਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ.pdf/182

ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

(੧੮੧)

ਪਾਦਸ਼ਾਹਜ਼ਾਦੀ ਕੇ ਮਨ ਭਾਯਾ ਹੈ ਔਰ ਉਸਨੇ ਭੀ ਇਸਕੀ ਚਾਹ ਮੇਂ ਕਈ ਬਰਸੋਂ ਸੇ ਅਪਨਾ ਸੁਖ ਚੈਨ ਗਵਾਯਾ ਔਰ ਅਬ ਯਹਾਂ ਆ ਪਹੁੰਚਾ ਹੈ ਇਸ ਲੀਏ ਚਾਹਤੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸਕੇ ਸਾਥ ਗਾਂਠ ਜੋੜੇ ਪਰ ਆਪ ਕੀ ਆਗਿਆ ਬਿਨਾ ਯਿਹ ਕਾਮ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਤੀ ਉਸਕੀ ਮਾਂ ਯਿਹ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਅਪਨੇ ਪਤੀ ਕੇ ਪਾਸ ਗਈ ਔਰ ਕਹਿਨੇ ਲਗੀ ਕਿ ਤੁਮਾਰੀ ਬੇਟੀ ਚਾਹਤੀ ਹੈ ਕਿ ਏਕ ਮਨੁੱਖਯ ਕੇ ਸਾਥ ਅਪਨਾ ਬਿਵਾਹ ਕਰੇ ਉਸਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਜੋ ਉਸਕੀ ਇੱਛਾ ਹੈ ਸੋ ਉਸਕੋ ਫਲੇ ਮੈਂ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੂੰ ਨਿਦਾਨ ਅਲਗਨ ਪਰੀ ਨੇ ਹਾਤਮ ਔਰ ਉਸ ਮਾਨੁੱਖਯ ਕੋ ਬੁਲਾ ਭੇਜਾ ਉਸ ਕੀ ਮਾਈ ਉਸਕੋ ਦੇਖ ਅਤਿ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੁਈ ਔਰ ਅਪਨੇ ਪਤੀ ਕੇ ਪਾਸ ਉਸਕੀ ਬੜੀ ਸਰਾਹਨਾ ਕੀ ਉਸਨੇ ਉਸੀ ਸਮੇਂ ਬਿਵਾਹ ਕੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰਕੇ ਬੜੀ ਧੂਮ ਧਾਮ ਸੇ ਔਰ ਅਪਨੀ ਕੁਲ ਰੀਤਿ ਸੇ ਅਪਨੀ ਬੇਟੀ ਉਸ ਕਉ ਬਿਵਾਹ ਦੀ ਦੋਨੋਂ ਦੁਲਹਨ ਦੁਲਹਾ ਨੇ ਆਨੰਦ ਪੂਰਬਕ ਮਿਲ ਕੇ ਭੋਗ ਬਿਲਾਸ ਕਾ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਮਨੋਰਥ ਪੂਰਣ ਕੀਆ ਔਰ ਹਾਤਮ ਕਾ ਭਲਾ ਮਨਾਨੇ ਲਗੇ ਸਾਤ ਦਿਨ ਬੀਤੇ ਹਾਤਮ ਨੇ ਉਨਸੇ ਬਿਦਾ ਮਾਂਗੀ ਅਲਗਨ ਪਰੀ ਨੇ ਪੂਛਾ ਕਿ ਅਬ ਤੁਮਾਰਾ ਮਨੋਰਥ ਕਹਾਂ ਜਾਨੇ ਕਾ ਹੈ ਉਸਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਅਹਿਮਰ ਪਰਬਤ ਕੋ ਕਿਉਂਕਿ ਵਹਾਂ ਮੁਝ ਕੋ ਏਕ ਜ਼ਰੂਰੀ ਕਾਮ ਹੈ ਪਰੀ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਤੁਮ ਚਿੰਤਾ ਮਤ ਕਰੋ ਮੈਂ ਤੁਮ ਕੋ ਵਹਾਂ ਪਹੁੰਚਾ ਦੇਤੀ ਹੂੰ ਯਿਹ ਕਹਿਕਰ ਉਸਨੇ ਅਪਨੇ ਕਈ ਪਰੀਜ਼ਾਦੋਂ ਕੋ ਕਹਾ ਕਿ ਤੁਮ ਹਾਤਮ ਕੋ ਤਖ਼ਤ ਪੈਰ ਬੈਠਾ ਕੇ ਵਹਾਂ