(੧੬੨)
ਕਯਾ ਚਰਿੱਤ੍ਰ ਥਾ ਯਿਹ ਬਿਚਾਰ ਕਰ ਸ਼ੀਘਰ ਦੌੜਾ ਔਰ ਪੁਕਾਰ ਕਰਕੇ ਕਹਿਨੇ ਲਗਾ ਕਿ ਅਰੇ ਬੂਢੇ ਬਾਬਾ ਟੁਕ ਠਹਿਰ ਜਾਓ ਬੂਡਾ ਬਾਬਾ ਖੜਾ ਹੋ ਕਰਕੇ ਕਹਿਨੇ ਲਗਾ ਕਿ ਹਾਤਮ ਤੂੰ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੈਂ ਬੋਲ ਕਿਆ ਕਹਿਤਾ ਹੈਂ ਹਾਕਮ ਬੋਲਾ ਕਿ ਤੁਮਨੇ ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਕੈਸੇ ਜਾਨਾ ਹੈ ਉਸਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਪਰ ਕਿਆ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਬਾਪ ਕਾ ਨਾਮ ਭੀ ਜਾਨਤਾ ਹੂੰ ਤੁਝੇ ਇਸ ਬਾਤ ਸੇ ਕਿਆ ਜੋ ਤੁਝੇ ਪੂਛਨਾ ਹੈ ਸੋ ਪੂਛ ਲੇ ਇਸ ਸਮਯ ਮੁਝਕੋ ਅਵਿਕਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਏਕ ਅਵਸਯ ਕਾਮ ਹੈ ਹਾਤਮ ਨੇ ਜਿਸ ਜਿਸ ਭਾਂਤ ਉਸਕੋ ਦੇਖਾ ਥਾ ਉਸਕਾ ਬ੍ਰਿਤਾਂਤ ਪੂਛਾ ਇਸ ਬਾਤ ਕੋ ਸੁਨ ਕਰ ਵੁਹ ਹਸ ਕਰਕੇ ਕਹਿਨੇ ਲਗਾ ਕਿ ਤੁਝਕੋ ਉਸਕੇ ਸੁਨਨੇ ਸੇ ਕਿਆ ਏਕ ਦਿਨ ਤੁੜਕੋ ਭੀ ਖਾਲੂੰਗਾ ਹਾਤਮ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਜਬ ਤਕ ਤੂੰ ਯਿਹ ਭੇਦ ਮੁਝਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਕੇ ਨ ਕਹੇਂਗਾ ਤਬ ਤਕ ਮੈਂ ਤੁਝਕੋ ਨ ਛੋਡੂੰਗਾ ਤਬ ਉਸਨੇ ਬੇਵਸ ਹੋ ਕਰਕੇ ਕਹਾ ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਕਾਲ ਮ੍ਰਿਤਯੂ ਹੈ ਜਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰ ਕੀ ਇੱਛਾ ਹੋਤੀ ਹੈ ਉਸੀ ਰੂਪ ਸੇ ਮੈਂ ਸਭ ਕੇ ਪ੍ਰਾਨ ਹਰ ਲੇਤਾ ਹੂੰ ਯਿਹ ਸੁਨ ਕਰ ਹਾਤਮ ਨੇ ਪਰਸੰਨ ਹੋ ਕਰ ਪੂਛਾ ਕਿ ਅਬ ਕਹੁ ਕਿ ਮੇਰੀ ਮ੍ਰਿਤੂ ਕਬ ਹੈ ਔਰ ਕੈਸੇ ਹੋਵੇਗੀ ਵੁਹ ਬੋਲਾ ਕਿ ਅਬੀ ਤੋ ਤੇਰੇ ਜੀਵਨੇ ਕੇ ਦਿਨ ਆਧੇ ਭੀ ਨਹੀਂ ਬੀਤੇ ਜਬ ਪਚਾਸ ਬਰਸ ਕਾ ਹੋਗਾ ਤਬ ਏਕਵਾਰ ਭੇਦੇ ਸੇ ਗਿਰ ਪੜੇਗਾ ਔਰ ਤੇਰੇ ਨਾਕ ਸੇ ਯਹਾਂ ਤਕ ਰੁਧਿਰ ਵਗੇਗਾ ਕਿ ਤੂੰ ਮਰ ਜਾਏਗਾ ਅਬੀ ਤੋ ਤੇਰੇ ਜੀਨੇ ਕੇ ਬਹੁਤ ਦਿਨ ਹੈਂ ਇਸ ਬੀਚ ਜੋ ਤੇਰੇ ਹਾਥ ਸੇ ਭਲਾ ਕਾਮ
