(੧੩੩)
ਕੂੰ ਹੁਸਨਬਾਨੋ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਤੀਸਰੀ ਬਾਤ ਮੇਰੀ ਯਿਹ ਹੈ ਕਿ ਏਕ ਮਨੁੱਖਯ ਜੰਗਲ ਮੈਂ ਖੜਾ ਕਹਿਤਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੀ ਸੇ ਬੁਰਾਈ ਨਾ ਕਰ ਜੋ
ਕਰੇਗਾ ਤੋ ਵਹੀ ਪਾਵੇਗਾ ਇਸ ਬਾਤ ਸਮਾਚਾਰ ਲਾਓ
ਤੀਸਰੀ ਕਹਾਨੀ ਮੇਂ ਇਸ ਸਮਾਚਾਰ ਹੈ
ਲਾਨੇ ਕਾ ਬਰਣਨ ਹੈ ਕਿ ਏਕ ਮਨੁੱਖ
ਜੰਗਲ ਮੇਂ ਖੜਾ ਕਹਿਤਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੀ
ਸੇ ਬੁਰਾਈ ਨ ਕਰ ਔਰ ਜੋ ਕਰੇਗਾ ਤੋ
ਵਹੀ ਪਾਵੇਗਾ
ਹਾਤਮ ਇਸ ਬਾਤ ਕੋ ਸੁਨ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰ ਕਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰ ਜੰਗਲ ਕੋ ਚਲਾ ਏਕ ਮਹੀਨੇ ਪੀਛੇ ਏਕ ਪਹਾੜ ਐਸਾ ਦਿਖਾਈ ਦੀਆ ਜੋ ਆਕਾਸ਼ ਸੇ ਬਾਤੇਂ ਕਰ ਰਹਾ ਥਾ ਜਬ ਉਸਕੇ ਨੀਚੇ ਗਿਆ ਤੋ ਕਰਾਹਨੇ ਰੋਣੇ ਕੀ ਏਕ ਪੁਕਾਰ ਸੁਨ ਪੜੀ ਸਿਰ ਉਠਾ ਕੇ ਇਧਰ ਉਧਰ ਦੇਖਨੇ ਲਗਾ ਤੋ ਕੁਛ ਨਾ ਦੇਖ ਪੜਾ ਉਸਕੇ ਪਾਸ ਗਿਆ ਤੋ ਕਿਆ ਦੇਖਤਾ ਹੈ ਕਿ ਏਕ ਬ੍ਰਿਖ ਕੀ ਛਾਯਾ ਮੇਂ ਸੰਗ ਮਰਮਰ ਕੀ ਸਿਲਾ ਰੱਖੀ ਹੈ ਉਸ ਪਰ ਏਕ ਪਰਮ ਚਤੁਰ ਮਨੁੱਖਯ ਬਿਖੜੇ ਬਾਲ ਦੁਬਲਾ ਪਤਲਾ ਰੋਗੀ ਸਾ ਬ੍ਰਿਖ ਕੀ ਡਾਲੀ ਪਕੜੇ ਆਂਖੇਂ ਬੰਦ ਕੀਏ ਖੜਾ ਹੈ ਔਰ ਬਾਰ ਬਾਰ ਕਰਾਹ ਕਰਾਹ ਯਿਹ ਪੜ੍ਹਤਾ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ੀਘ੍ਰ ਆਓ ਬ੍ਰਿਹ ਸਹਿਯੋ ਨਹਿ ਜਾਇ ਹਾਤਮ ਉਸਕੋ ਦੇਖ ਅਚੰਭੇ ਮੇਂ ਹੂਆ ਕਿ ਯਿਹ ਕਿਆ ਭੇਦ ਹੈ ਥੋੜਾ ਆਗੇ ਬੜ੍ਹਕਰ ਪੂਛਾ ਕਿ ਤੂੰ ਇਸ ਦਸ਼ਾ ਕੋ ਕਿਉਂ
