ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

ਜਦ ਵਰਜੇ ਨੈਣ ਨਾ ਰਹਿੰਦੇ
ਇਹ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ

ਆਪੇ ਲਾਂਦੇ ਆਪ ਬੁਝਾਉਂਦੇ
ਆਪੇ ਫਾਹੀਆਂ ਗਲ ਵਿਚ ਪਾਂਦੇ
ਆਪੇ ਬਹਿ ਬਹਿ ਰੋਂਦੇ ਉਹਲੇ
ਆਪੇ ਹਸ ਹਸ ਕੇ ਗਾਉਂਦੇ
ਆਪੇ ਝੁਕ ਝੁਕ ਪੈਰੀਂ ਡਿਗਦੇ
ਆਪੇ ਰੁਸ ਰੁਸ ਬਹਿੰਦੇ
ਇਹ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ
ਜਦ ਵਰਜੇ ਨੈਣ ਨਾ ਰਹਿੰਦੇ
ਇਹ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ

ਪੱਲੇ ਨ ਇਕ ਧੇਲਾ ਪਾਈ
ਵੈਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵੈਰੀ ਭਾਈ
ਇਹ ਨੈਣਾਂ ਨੇ ਤਾਰੇ ਗਿਣ ਗਿਣ
ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਲੰਘਾਈ

੨੫.