ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਕੁ ਬੰਦਾ ਖੁਦਾਇ ਦਾ ਆਇ ਨਿਕਲਿਆ॥ ਉਹ ਦੇਖਿ ਕਰਿ ਘਰਿ ਉਠਿ ਗਇਆ॥ ਤਬ ਏਕੁ ਤਬਲਬਾਜੁ ਦੁਧ ਕਾ ਭਰ ਕੇ ਲੈ ਆਇਆ॥ ਵਿਚਿ ਚਾਰਿ ਮੁਹਰਾ ਪਾਇ ਕਰਿ ਪਿਛਲੀ ਰਾਤ ਨੂ ਲੇ ਆਇਆ॥ ਤਬਿ ਸੇਖ ਫਰੀਦ ਆਪਣਾ ਬਖਰਾ ਪਾਇ ਲਇਆ॥ ਅਤੈ ਗੁਰੂ ਦਾ ਬਖਰਾ ਰਖਿ ਛਡਿਓਸੁ॥ ਤਬ ਸੇਖ ਫਰੀਦ ਬੋਲਿਆ॥ਸਲੋਕੁ॥ ਜੋ ਜਾਗਨਿ ਸੇ ਸਾਈ ਪਸਹੁ ਲੈਨਿ ਦਾਤਿ॥ ਪਹਿਲੀ ਰਾਤਿ ਫੁਲੇੜਾ॥ ਫਲੁ ਭੀ ਪਿਛਲੀ ਰਾਤਿ॥੧॥ ਤਬ ਬਾਬੇ ਜਬਾਬੁ ਦਿਤਾ ਸਲੋਕੁ॥ ਦਾਤੀ ਸਾਂਈ ਸੰਦੀਆ ਕਿਆ ਚਲੈ ਤਿਸੁ ਨਾਲਿ॥ ਇਕ ਜਾਰੀਦੇ ਨਾ ਲਹੈ॥ ਇਕਾ ਸੁਤਿਆ ਮਿਲੈ ਉਠਾਲਿ॥੧॥ ਤਬਿ ਬਾ
158
