ਲਹਿੰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ 'ਸ਼ਬਦ-ਕੋਸ਼'
ਜੇਹਾਦ: ਧਾਰਮਕ ਜੰਗ/ਫਿਰਕੂ ਜਨੂੰਨ
ਜਹਾਦ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਮਾਸੂੰਮ ਵੱਢਣ ਨਾਲ, ਨਾ ਬਹਿਸ਼ਤ ਮਿਲੇ ਨਾ ਹੂਰ।
(ਜਹਾਦ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਮਾਸੂੰਮ ਵੱਢਣ ਨਾਲ, ਨਾ ਸੁਰਗ ਮਿਲੁ ਨਾ ਹੂਰ)
ਜ਼ਹਿਮਤ: ਖੇਚਲ
ਡਰਦਾ ਡਰਦਾ ਤੈਨੁੰ ਜ਼ਹਿਮਤ ਡੀਦਾ, ਰੋਸਾ ਨਾ ਕਰੀਂ।
(ਡਰਦੇ ਡਰਦੇ ਤੈਨੂੰ ਖੇਚਲ ਦਿਨਾਂ, ਰੋਸ ਨਾ ਕਰਿਉ)
ਜ਼ਹਿਨ: ਦਿਮਾਗ
ਉਡੈ ਮੈਂਡੇ ਜ਼ਹਿਨ ਵਿਚ ਇਹ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਆਈ।
(ਉਦੋਂ ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿਚ ਇਹ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਆਈ)
ਜ਼ਹਿਰ ਮੁਹਰਾ: ਜ਼ਹਿਰ/ਮਾਰੂ ਪੱਥਰ
ਜਡੂੰ ਖਾਵਣ ਜ਼ਹਿਰ ਥੀ ਵੰਞੇ, ਜ਼ਹਿਰ ਮੁਹਰਾ ਚੱਟਾ ਡੇਵੋ।
(ਜਦੋਂ ਖਾਧਾ ਜ਼ਹਿਰ ਹੋ ਜਾਵੇ, ਤਾਂ ਜ਼ਹਿਰ/ਮਾਰੂ ਪਥਰ ਚਟਾ ਦਿਉ)
ਜ਼ਹੀਨ ਬੁਧੀਮਾਨ
ਜ਼ਮਾਨਾ ਮੁੱਢੂੰ ਜ਼ਹੀਨਾਂ ਦੀ ਖਿੱਲੀ ਉਡੈਂਦਾ ਆਇਆ ਹੇ।
(ਦੁਨੀਆਂ ਮੁੱਢੋਂ ਹੀ ਬੁਧੀਮਾਨਾਂ ਦਾ ਅਪਮਾਨ ਕਰਦੀ ਰਹੀ ਹੈ)
ਜ਼ਹੂਰ: ਪਰਗਟ
ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ਮੇ ਜ਼ਾਹਰਾ ਜ਼ਹੂਰ ਹੁੰਦੇ ਆਏਨ।
(ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਅਜਬ ਵਰਤਾਰੇ ਪ੍ਰਤੱਖ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦੇ ਆਏ ਹਨ)
ਜ਼ਕਾਤ: ਦਾਨ/ਜਿਉਂਦੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਟੈਕਸ
ਕੇਈ ਅਨਾਥਾਂ ਕੂੰ ਜ਼ਕਾਤ ਡੇਵਿਨ ਤੇ ਕੇਈ ਮੌਤ ਤੂੰ ਬਚਣ ਤੂੰ ਜ਼ਕਾਤ ਲਾਵਣ।
(ਕਈ ਅਨਾਥਾਂ ਨੂੰ ਦਾਨ ਦੇਣ ਤੇ ਕਈ ਮਰਨ ਤੋਂ ਬਚਣ ਪਿਛੇ ਟੈਕਸ ਲਾਣ)
ਜ਼ਖੀਰਾ: ਜਮਾਂ ਖੋਰੀ
ਜ਼ਖੀਰਾਬਾਜ਼ ਸ਼ੈਆਂ ਦੀ ਤ੍ਰੋਟ ਕਰਕੇ ਮਾਂਘੀ ਵੇਚਦੇ ਹਿਨ।
(ਜਮਾਂ ਖੋਰ ਵਸਤਾਂ ਦੀ ਘਾਟ ਕਰਕੇ ਮਹਿੰਗੀਆਂ ਵੇਚਦੇ ਨੇ)
ਜੱਗ: ਲੰਗਰ
ਜੱਗ ਕਰ ਕਰ ਰਜੇ ਰਜੈਂਦੇ ਹੋ, ਭੁੱਖ-ਗਰੀਬੀ ਈਂਞ ਮਿਟਸੀ।
(ਲੰਗਰ ਲਾ ਲਾ ਰਜਿਆਂ ਨੂੰ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਭੁੱਖ-ਗਰੀਬੀ ਇਉਂ ਮਿਟੂ)
ਜੰਗਮ: ਜਟਾਧਾਰੀ ਸਾਧੂ
ਜੰਗਮ ਆਏ ਵਦੇ ਹਨ, ਟੱਲੀਆਂ ਨਾਲ ਭੋਲੇ ਨਾਥ ਜਪਦੇ।
(ਜਟਾਧਾਰੀ ਆਏ ਫਿਰਦੇ ਨੇ, ਘੰਟੀਆਂ ਨਾਲ ਭੋਲੇ ਨਾਥ ਜਪਦੇ)
ਜੰਘ/ਜੰਘਾਂ: ਲਤ/ਲਤਾਂ, ਟੰਗ/ਟੰਗਾਂ
ਜੰਘ ਤੇ ਫੱਟ ਕਰਾਈ ਬੈਠੈ, ਕੇ ਥਿਆ ਹੇਈ)
(ਲਤ ਤੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਕਰਾਈ ਬੈਠਾ ਹੈਂ, ਕੀ ਹੋਇਆ ਹਈ)
(87)
