ਲਹਿੰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ 'ਸ਼ਬਦ-ਕੋਸ਼'
ਨਹੇਰਨਾ: ਨਹੁੰ ਕੱਟਣ ਵਾਲਾ
ਭਾਊ ਨਾਈਆ, ਤੈਂਡਾ ਨਹੇਰਨਾ ਘੱਸਿਆ ਪਿਐ।
(ਬਾਈ ਨਾਈ, ਤੇਰਾ ਨਹੁੰ ਕੱਟਣਾ ਖੁੰਡਾ ਹੋਇਆ ਪਿਐ)
ਨਕੱਟਾ: ਵੱਢੇ ਨੱਕ ਵਾਲਾ
ਤੈਂ ਮੰਦੇ ਕਾਰੇ ਕਰਕੇ ਨੱਕ ਕਪਾ, ਨਕੱਟਾ ਥੀਵਣਈ।
(ਤੂੰ ਮਾੜੇ ਕੰਮਾਂ ਕਰਕੇ ਨੱਕ ਵਢਾ ਕੇ ਨੱਕ-ਵੱਢਾ ਬਣਨਾ ਹਈ)
ਨਗੌਰੀ: ਟਹੁਰ ਵਾਲਾ
ਵੱਡਿਆ ਨਗੌਰੀਆ, ਚਾਰ ਓਰਾਂ ਬਾਕੀ ਹੋਸਨੀਆ।
(ਵੱਡੀ ਟੌਹਰ ਵਾਲਿਆ, ਚਾਰ ਓੜਾਂ ਬਾਕੀ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹੋਣੀਆਂ ਨੇ)
ਨਗੰਦੇ: ਰਜਾਈ/ਗੱਦੇ ਦੇ ਟਾਂਕੇ
ਸੀਰਕ ਤੇ ਤਲਾਈ ਦੇ ਨਗੰਦੇ ਵਿਰਲੇ ਕਿਉਂ ਪਾਏ ਹਿਨੀ।
(ਰਜ਼ਾਈ ਤੇ ਗੱਦੇ ਦੇ ਟਾਂਕੇ ਵਿਰਲੇ ਵਿਰਲੇ ਕਿਉਂ ਪਾਏ ਨੇ)
ਨੰਘ ਆ: ਲੰਘ ਆ
ਬਾਹਿਰ ਕਿਊਂ ਖਲੌਤੈਂ, ਓਪਰੈਂ, ਅੰਦਰ ਨੰਘ ਆ।
(ਬਾਹਰ ਕਿਉਂ ਖੜੈਂ, ਬਿਗਾਨਾ ਹੈਂ, ਅੰਦਰ ਲੰਘ ਆ)
ਨਜੂਮੀ: ਜੋਤਸ਼ੀ
ਨਜੂਮੀ ਗਲਾਂ ਵਿਚ ਤ੍ਰਿੱਖੇ ਹੋਵਨ, ਗਲਾਂ ਵਿਚ ਭਰਮਾ ਡੇਵਿਣ।
(ਜੋਤਸ਼ੀ ਗਲਾਂ ਵਿਚ ਤਿਖੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ, ਗਲੀਂ ਗਈਂ ਭਰਮਾ ਦੇਣ)
ਨਜ਼ਲਾ: ਹਰਖ
ਕਰੀਂਦਾ ਤਾਂ ਕਾਈ ਹੈ ਤੇ ਨਜ਼ਲਾ ਕੈਂਹ ਬੈਅ ਤੇ ਝੜੇ।
(ਕਰਦਾ ਤਾਂ ਕੋਈ ਹੈ ਤੇ ਹਰਖ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਤੇ ਨਿਕਲੇ)
ਨਜਾਤ: ਛੁਟਕਾਰਾ
ਜਰੀਮਾਨਾ ਤਾਰਿਐ ਤਾਂ ਭਿਰਾ ਕੂੰ ਨਜਾਤ ਡਿਵਾਈ ਹੇ।
(ਜੁਰਮਾਨਾ ਤਾਰਿਐ ਤਾਂ ਭਰਾ ਨੂੰ ਛੁੱਟਕਾਰਾ ਦਿਵਾਇਐ)
ਨਜ਼ੂਲ: ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚ ਸਰਕਾਰੀ ਥਾਂ
ਨਜ਼ੂਲ ਝਾਵਾਂ ਤੇ ਪਾਈਆਂ ਝੁੱਗੀਆਂ ਤੁਰੜੀਂਦੇ ਵੱਦੇਨ।
(ਸ਼ਹਿਰ ਦੀਆਂ ਸਰਕਾਰੀ ਥਾਂ ਤੇ ਪਾਈਆਂ ਝੁੱਗੀਆ ਤੋੜਦੇ ਫਿਰਦੇ ਨੇ)
ਨੱਥਣੇ/ਨੁੱਥਣੇ; ਉੱਠਾਂ ਦੀਆਂ ਨਾਸਾਂ
ਉੱਠ ਦੇ ਨਥਣੇ/ਨੁਥਣੇ ਵਿਨੂੰਹ ਤੇ ਲਾਟੀ ਪਾਊ।
ਉੱਠ ਦੀਆਂ ਨਾਸਾਂ ਵਿੰਨੀਏ ਤੇ ਲਾਟੀ ਪਾਈਏ)
ਨਦਾਮਤ: ਪਛਤਾਵਾ
ਤੋਏ ਤੋਏ ਕਰਾ ਘਿਧੀ ਹਿਸ, ਹੁਣ ਨਦਾਮਤ ਵਿਚ ਸਿਰ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ।
(ਲਾਹਨਤਾ ਪਵਾ ਬੈਠੇ, ਪਛਤਾਵੇ ਵਿਚ ਸਿਰ ਨਹੀਂ ਚੁਕਦਾ)
ਨਦਾਰਦ ਲਾਪਤਾ/ਦਰਲੱਭ/ਗਾਇਬ
ਬਾਜ਼ਾਰ ਚੂੰ ਅਜ ਕਲ ਮਿਟੀ ਦਾ ਤੇਲ ਨਦਾਰਦ ਹੇ।
(ਬਜ਼ਾਰ ਵਿਚੋਂ ਅਜ ਕਲ ਮਿੱਟੀ ਦਾ ਤੇਲ ਗਾਇਬ ਹੈ)
(131)
