ਯੂਸਫ਼ ਜ਼ੁਲੈਖਾ
ਮੰਗਲਾਚਰਨ
[ਸਰਬ ਸ਼ਕਤੀਮਾਨ ਦੀ ਮਹਿਮਾ]
-1-
ਅੱਲਾ ਵਾਹਿਦ [1] ਖ਼ਾਲਿਕ [2] -ਰਾਜ਼ਿਕ [3], ਰੋਜ਼ੀ ਦੇਵਣਹਾਰਾ।
ਉਹੋ ਆਹਾ ਦਾਇਮ [4] ਹੱਸੀ, ਦੁਨੀਆਂ ਝੂਠ ਪਸਾਰਾ।1।
ਪਸ ਹਮਦ ਸਨਾ [5] ਰੱਬ ਦੀ, ਆਖਾਂ, ਪਹਿਲੋਂ ਬਿਹਤਰ ਏਹੀ।
ਸੁਖ਼ਨ ਕਲਾਮ [6] ਜੋ ਕਰਹੋ ਮੋਮਿਨ, ਤਾਂ ਰੱਬ ਤਮ [7] ਕਰੇਹੀ|2|
ਹਰ ਹਰ ਕੁਦਰਤ ਦੇਖ ਰੱਬ ਦੀ, ਹਮਦ ਕਹੋ ਲੱਖ ਵਾਰੀ।
ਖ਼ਲਕਤ ਕੁਲ ਉਪਾਈ ਖ਼ਾਲਿਕ ਨਰਦ ਕੀਤੇ ਇਕ ਨਾਰੀ।3।
ਰੱਬ ਹਰ . ਵਾਹਿਦ ਨੂੰ ਰਿਜ਼ਕ ਪਹੁੰਚਾਵੇ, ਜੋ ਤਕਦੀਰ [8] ਲਿਖਾਇਆ।
ਦੋਸਤ ਦੁਸ਼ਮਣ ਕੋਈ ਨ ਖਾਲੀ, ਜੋ ਦੁਨੀਆਂ ਤੇ ਆਇਆ। 4।
ਕੁਹੀਆ ਬਾਜ ਸੁਬਹਾਨੀ ਸ਼ਿਕਰੇ [9] ਜੋ ਜੋ ਰੱਬ ਉਪਾਏ।
ਰੱਬ ਰਿਜ਼ਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਗੋਸ਼ਤ [10] ਕੀਤਾ, ਨਿੱਤ ਉਨ੍ਹਾਂ ਪਹੁੰਚਾਏ।5।
ਗਿੱਦੜ ਸ਼ੇਰ ਪਲੰਗ [11] ਪਰਿੰਦੇ, ਜੋ ਉਹ ਦੱਭ ਨ ਖਾਂਦੇ।
ਰੱਬ ਦਾਇਮ ਤਾਜ਼ਾ ਗੋਸ਼ਤ ਦੇਂਦਾ, ਨ ਥੀਵਣ ਦਰਮਾਂਦੇ [12]।6।
ਆਦਮੀਆਂ ਨੂੰ ਸੱਤਰ ਭੋਜਨ ਦੁੱਧ ਦਹੀਂ ਅਣਮੇਵੇ।
ਫ਼ਰਕੋਂ [13] ਫ਼ਰਕੀਂ ਰਿਜ਼ਕ ਹਮੇਸ਼ਾਂ, ਆਪੇ ਮੌਲਾ [14]ਦੇਵੇ੭। 7।
ਇਕਨਾ ਰਿਜ਼ਕ ਘਰੀਂ ਪਹੁੰਚਾਵੇ ਇਕ ਰਿਜ਼ਕੇ ਨੂੰ ਵੈਂਦੇ ।
ਜਿਉਂ ਰੱਬ ਰੱਖੋ ਓਵੇਂ ਰਹਿਣਾ, ਨਾ ਕੁਝ ਹੱਥ ਕਿਸੇ ਦੇ ।8।
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰੱਬ ¸ ਤੰਗੀ ਦੇਵੇ ,ਕੌਣ ਕੁਸ਼ਾਇਸ [15] ਕਰਨੇ।
ਉਹ ਪੁੱਤਰ ਮੰਗਣ ਜਾਣ ਫ਼ਕੀਰੋਂ ਪਿਛੋਂ ਰੱਨਾਂ ਮਰਨੈ। 9।
