ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਯਾਦਾਂ
ਨੈਣਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕੱਜਲ ਪਾਇਆ।
ਸ਼ਿਕਰ ਦੁਪੈਹਰੀਂ ਬਦਲ ਛਾਇਆ।
ਬਾਗ ਅੰਦਰ ਨਰਗਸ ਸ਼ਰਮਾਈ।
ਹਰਨਾਂ ਦੇ ਝੁੰਡ ਨੀਵੀਂ ਪਾਈ।
ਕਦ ਲੰਬੇਰੇ ਉਤੇ ਸਾੜੀ।
ਜਾਪੇ ਵੇਲ ਸਰੂ ਤੇ ਚਾੜ੍ਹੀ।
ਵਿਚ ਕਲਾਈਆਂ ਛਨਕੇ ਚੂੜਾ।
ਨਾਲ ਅਦਾਵਾਂ ਟੁੰਗਦੀ ਜੂੜਾ।
ਸਖੀਆਂ ਮੂੰਹ ਤੇ ਚਿਤਰੇ ਤਾਰੇ।
ਚਨ ਪਿਆ ਵਿਚ ਲਿਸ਼ਕਾਂ ਮਾਰੇ।
ਅਡੀਓਂਂ ਚੋਟੀ ਤਕ ਬਨ ਠਨਕੇ।
ਤੀਰ ਕਮਾਨਾਂ ਅੰਦਰ ਤਨਕੇ।
ਧਾਰੀ ਦਿਲ ਵਿਚ ਸੀ ਜੋ ਕੀਤੀ।
ਜ਼ਹਿਰ ਭਰੀ ਇਕ ਸ਼ੀਸ਼ੀ ਲੀਤੀ।
ਅੰਗੀ ਹੇਠ ਲੁਕਾਇਆ ਉਸਨੂੰ।
ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲਗਾਇਆ ਉਸਨੂੰ।
੧੪
