ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਯਾਦਾਂ
ਕਾਲੀ ਘਟਾ ਅੰਦਰ ਵੇਖ ਸ਼ਾਮ ਤੈਨੂੰ,
ਪੈਲਾਂ ਮੈਂ ਪਾਈਆਂ ਬਨ ਬਨ ਮੋਰ ਬਨਕੇ।
ਵਿਚ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਭਾਲਿਆ 'ਭੌਰ’ ਬਨਕੇ,
ਡਿਠਾ ਚੰਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ‘ਚਕੋਰ’ ਬਨਕੇ।
ਜੇਕਰ ਰੂਪ ਤੂੰ ਹੋਰ ਦੇ ਹੋਰ ਧਾਰੇ,
ਵੇ ਮੈਂ ਲਭਿਆ ਹੋਰ ਦੀ ਹੋਰ ਬਨਕੇ।
ਕਦੀ ਬੁਤਖਾਨੇ ਕਦੀ ਮੈਂ ਖਾਨੇ,
ਕਦੀ ਸਾਧ ਬਨਕੇ ਕਦੀ ਚੋਰ ਬਨਕੇ।
ਤੈਥੋਂ ਵਿਛੜ ਕੇ ਮੂਲ ਨਾ ਚੈਨ ਲੀਤਾ,
ਰਹੀ ਧੁਰੋਂ ਹੀ ਤੇਰੀ ਤਲਾਸ਼ ਜਾਰੀ।
ਕਠੇ ਵਸਦਿਆਂ ਵੀ ਰਹਿਨਾ ਵਿਥ ਉਤੇ,
ਕਾਰਨ ਏਸਦਾ ਸੋਚਦੀ ਅਕਲ ਹਾਰੀ।
੧੧੧.
