ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

ਯਾਦਾਂ

ਨੈਣਾਂ ਦੇ ਨਵੇਂ ਸ਼ਿਕਾਰ ਸੀ।
ਸੱਜਰਾ ਹੀ ਸਾਡਾ ਪਿਆਰ ਸੀ।
ਸੀਨੇੰ 'ਚ ਵਸਦਾ ਪਰੇਮ ਸੀ।
ਨੈਣਾਂ 'ਚ ਹਸਦਾ ਪਰੇਮ ਸੀ।
ਰਗ ਰਗ 'ਚ ਮਚਿਆ ਪਰੇਮ ਸੀ।
ਲੂੂੰ ਲੂੂੰ ’ਚ ਰਚਿਆ ਪਰੇਮ ਸੀ।
ਪਰ ਪਹਿਲਾ ਸਾਡਾ ਪਿਆਰ ਸੀ।
ਅਣਜਾਨ ਡਾਹਦਾ ਪਿਆਰ ਸੀ।
ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਹਯਾ ਦੇ ਜੰਦਰੇ।
ਵੱਜੇ ਸੀ ਡਾਹਢੇ ਚੰਦਰੇ।
ਪਾ ਨੀਵੀਂ ਉਸਦਾ ਲੰਘਨਾ।
ਮੇਰਾ ਬੁਲਾਨੋ ਸੰਘਨਾ।
ਮੂੰਹ ਸ਼ਰਮ ਥੀਂ ਨਾ ਖੋਲਨਾ।
ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਬੋਲੀ ਬੋਲਨਾ।
ਅੱਖਾਂ ਚੁਰਾਕੇ ਤੱਕਨਾ।
ਨਜਰਾਂ ਮਿਲਾ ਨਾ ਸੱਕਨਾ।
ਲੜ ਫੜਕੇ, ਮੇਰਾ ਹੱਸਨਾ।
ਉਸਦਾ ਛੁੜਾ ਕੇ ਨੱਸਨਾ।
ਉਤੋਂ ਅਸਾਡਾ ਰੁੱਸਨਾ।
ਵਿਚੋਂ ਦਿਲ ਦਾ ਖੁੱਸਨਾ।