ਪੰਨਾ:ਮੋਇਆਂ ਦੀ ਜਾਗ - ਲਿਉ ਤਾਲਸਤਾਏ - ਪ੍ਰੋ. ਪੂਰਨ ਸਿੰਘ.pdf/100

ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਖੁਸ਼ੀ ਵਿਚ "ਹਮ ਚੁ ਮਾ ਦੀਗਰੇ ਨੇਸਤ", ਵਾਂਗੂੰ ਤ੍ਰਿੱਖਾ ਟੁਰਦਾ ਸੀ । ਓਹਦਾ ਚਿਹਰਾ ਇਕ ਅੰਦਰ ਆਈ ਜ਼ਹਨੀ ਖੁਸ਼ੀ ਵਿਚ ਚਮਕ ਰਹਿਆਂ ਸੀ, ਤੇ ਸਭ ਅੱਖਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਲ ਲੱਗੀਆਂ ਤੇ ਉਹਨੂੰ ਤਾਂਘਦੀਆਂ ਦੇਖ ਕੇ ਓਹਦਾ ਸਾਰਾ ਤੌਰ ਤੇ ਤਰਜ਼ ਇਹ ਦਸ ਰਹਿਆ ਸੀ———"ਕੋਈ ਖਾਸ ਸ਼ਾਬਾਸ਼ ਦੇਣ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਨਹੀਂ।"੬੬