ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਛਣਕ ਛਣਕ ਰੰਗੀਲੀਆਂ ਚੂੜੀਆਂ ਚੋਂ,
ਲੱਖਾਂ ਹਸਰਤਾਂ ਸੇਜ ਤੇ ਡੁਲ੍ਹ ਗਈਆਂ।
ਬਾਰ ਬਾਰ ਅੰਗੜਾਈਆਂ ਭੰਨਦਾ ਏ,
ਉਤੇ ਮੰਜੀਆਂ ਹੁਸ਼ਨ ਕਵਾਰੀਆਂ ਦਾ।
ਨੈਣ ਵੇਖ ਉਨੀਂਦਰੇ ਭਾਬੀਆਂ ਦੇ,
ਜੀਆ ਡੋਲਦਾ ਪਿਆ ਵਿਚਾਰੀਆਂ ਦਾ।
ਦੁੱਧਾਂ ਵਿਚ ਮਧਾਣੀਆਂ ਪੈ ਗਈਆਂ,
ਫੁੱਲ ਚਾਟੀਆਂ ਵਿਚ ਇਓਂ ਖੜਕਦੇ ਨੇ।
ਗੱਲ ਗੱਲ ਜਿਓਂ ਪੀਆ ਦਾ ਯਾਦ ਕਰਕੇ,
ਸੀਨੇ ਸੱਜਵਿਆਹੀਆਂ ਦੇ ਧੜਕਦੇ ਨੇ।
ਭੁੱਖੇ ਰਾਤ ਦੇ ਗਾਈਆਂ ਨੂੰ ਲੇਹਣ ਵੱਛੇ,
ਪਿਛੋਂ ਰੋਜ਼ਿਆਂ ਦੇ ਈਦ ਹੋਣ ਲੱਗੀ।
ਥਣ ਨਿੰਬੂਆਂ ਵਾਂਗ ਨਚੋੜ ਸੁੱਟੇ,
ਧਾਰ ਨਵੀਂ ਮੁਟਿਆਰ ਹੈ ਚੋਣ ਲੱਗੀ।
ਝਾੜੂ ਫੇਰ ਕੇ ਵਿਹੜੇ ਮਸੂਮ ਕੁੜੀਆਂ,
ਦਿਲ ਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੀਆਂ ਵਾਂਗ ਸਫ਼ਾ ਕੀਤੇ।
ਫੜ ਕੇ ਚੱਕੀ ਦੀ ਕਿਸੇ ਭੁਆਈ ਹੱਥੀਂ,
ਦਾਣੇ ਪਲਾਂ ਵਿਚ ਆਟੇ ਦੇ ਭਾ ਕੀਤੇ।
ਤੰਦਾਂ ਤੋੜ ਤੱਕੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਚਰਖੜੀ ਦੇ,
ਕਿਸ਼ਤੀ ਗ਼ਮਾਂ ਦੀ ਨੂੰ ਕੋਈ ਖੇਣ ਲੱਗੀ।
ਢਲਦੇ ਰੂਪ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਰੂਪ-ਮੱਤੀ,
ਮਿਹਣੇ ਪਤੀ ਪਰਦੇਸੀ ਨੂੰ ਦੇਣ ਲੱਗੀ।
-੧੭੫-
