ਪੰਨਾ:ਮਾਨ-ਸਰੋਵਰ.pdf/164

ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

ਬਚਪਨ ਦੀ ਯਾਦ

ਭਾਵੇਂ ਅੱਜ ਜਵਾਨੀ ਆਈ,
ਲਾਡ ਲਡਾਂਦੀ ਸਾਨੂੰ।
ਭਾਵੇਂ ਮਿਠੀ ਹਵਾ ਬਾਗ ਦੀ,
ਅਤਰ ਲਗਾਂਦੀ ਸਾਨੂੰ।

ਭਾਵੇਂ ਜੁੜ ਜੁੜ ਵੇਲਾਂ ਬੂਟੇ,
ਧੂਹ ਸੀਨੇ ਨੂੰ ਪਾਂਦੇ।
ਭਾਵੇਂ ਅੱਜ ਤਿੱਤਰਾਂ ਦੇ ਜੋੜੇ,
ਰਮਜ਼ ਨਵੀਂ ਸਮਝਾਂਦੇ।

ਭਾਵੇਂ ਸਾਡੀਆਂ ਬਾਹਵਾਂ ਖੁਲ੍ਹ ਖੁਲ੍ਹ,
ਭਰਨੇ ਚਾਹੁਣ ਕਲਾਵੇ।
ਭਾਵੇਂ ਅੱਜ ਦਿਲ ਪਾੜ ਕੇ ਸੀਨਾ,
ਦਿਲ ਨੂੰ ਖਹਿਣਾ ਚਾਹਵੇ।

-੧੬੧-