ਪੰਨਾ:ਮਾਨ-ਸਰੋਵਰ.pdf/157

ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ


ਮੈਥੋਂ ਵੀਰਾਂ ਦੇ ਕਾਲਜੇ ਵਿੰਨੀਦੇ ਨਹੀਂ,
ਆਹ ਸਾਂਭ ਲੈ ਆਪਣੇ ਤੀਰ ਕਾਹਨਾ!

ਕੰਬ ਉਠੇਗੀ ਭਾਰਤ ਦੀ ਏਹ ਧਰਤੀ,
ਸੜ ਜਾਏਗਾ ਸਾਰਾ ਜਹਾਨ ਕਾਹਨਾ!
ਚੇਲੇ ਏਸ ਸੁਲੱਖਣੀ ਜ਼ਿਮੀਂ ਦੇ ਜਾਂ,
ਲੱਗ ਪਏ ਗੁਰੂ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਅਜਮਾਨ ਕਾਹਨਾ!
ਭੀਸ਼ਮ ਜਹੇ ਤਿਆਗੀ ਫ਼ਕੀਰ ਉਤੇ,
ਤਣ ਗਈ ਜੇ ਮੇਰੀ ਕਮਾਨ ਕਾਹਨਾ!
ਰੁੜ੍ਹ ਜਾਏਗਾ ਸ਼ਾਤਰੂ ਧਰਮ ਮੇਰਾ,
ਮੇਰਾ ਨਸ਼ਟ ਹੋ ਜਾਊ ਸਨਮਾਨ ਕਾਹਨਾ!

ਥੋੜੇ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਸ਼ਾਨ ਗੁਮਾਨ ਬਦਲੇ,
ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਮਾਰਨੇ ਗੁਰੂ ਤੇ ਪੀਰ ਕਾਹਨਾ!
ਦੁਨੀਆਂ ਲਈ ਮੈਂ ਦੀਨ ਨੂੰ ਵੇਚਣਾ ਨਹੀਂ,
ਐਹ ਲੈ ਸਾਂਭ ਲੈ ਆਪਣੇ ਤੀਰ ਕਾਹਨਾ!

ਮੈਥੋਂ ਚਿੱਲੇ ਨਹੀਂ ਏਥੇ ਚੜ੍ਹਾਏ ਜਾਣੇ,
ਕਾਇਰ ਕਹੇ ਪਿਆ ਸਾਰਾ ਜਹਾਨ ਮੈਨੂੰ!
ਬਾਣ-ਵਿਦਿਆ ਕੋਸਦੀ ਰਹੇ ਮੈਨੂੰ,
ਪਾਵੇ ਲਾਨਤਾਂ ਪਈ ਕਮਾਨ ਮੈਨੂੰ।
ਮਾਰੇ ਗਏ ਜੇ ਸੂਰਮੇਂ ਦੇਸ਼ ਵਿਚੋਂ,
ਦਸ ਕਹੇਗਾ ਕੀ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ ਮੈਨੂੰ।
ਆਪਣੀ ਹਿਰਸ ਤੇ ਹਵਸ ਦੇ ਅੰਨ੍ਹਿਆਂ ਨੇ,
ਕਰ ਦਿਤਾ ਏ ਜੀਂਦਾ ਮਸਾਣ ਮੈਨੂੰ।

-੧੫੪-