ਪੰਨਾ:ਮਾਨ-ਸਰੋਵਰ.pdf/122

ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

ਮੈਂ ਜੱਟੀ ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਦੀ

ਜੱਟੀ:-(ਵੇ) ਮੈਂ ਜੱਟੀ ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਦੀ, ਉੱਡਦੀ ਵਿਚ ਹਵਾ।
(ਮੈਂ) ਪਾਕ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਪੁੱਤਰੀ, (ਮੈਨੂੰ) ਮੈਲੇ ਹੱਥ ਨਾ ਲਾ।
ਮੇਰਾ ਮੱਥਾ ਖਿੜਿਆ ਵੇਖ ਕੇ, ਫੁੱਲ ਜਾਂਦੇ ਨੀਂ ਕੁਮਲਾ।
ਮੇਰੀ ਟੋਰ ਵੇਖ ਕੇ ਮੋਰ ਵੀ, ਲੈਂਦੇ ਧੌਣ ਨਿਵਾ।
ਮੈਨੂੰ ਲੱਭੀ ਏਸ ਪੰਜਾਬ ਚੋਂ, ਡਾਢੀ ਸ਼ਰਮ ਹਯਾ।
ਵੇ 'ਮਾਨ' ਹਿਠਾਂ ਕਰ ਅੱਖੀਆਂ, ਮੇਰੇ ਸਤ ਨੂੰ ਦਾਗ਼ ਨਾ ਲਾ।

ਜੱਟ:-(ਮੈਂ) ਗੱਭਰੂ ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਦਾ, (ਮੇਰੀ) ਕੋਕਿਆਂ ਵਾਲੀ ਡਾਂਗ।
(ਮੇਰੇ) ਮੂੰਹ ਤੇ ਲਾਲੀ ਦੱਗਦੀ? ਚੜ੍ਹਦੇ ਸੂਰਜ ਵਾਂਗ।
(ਪੁੱਟ)ਦੇਵਾਂ ਜੰਡ ਕਰੀਰ ਨੀ, ਮੈਂ ਜਿਥੇ ਮਾਰਾਂ ਸਾਂਗ।
(ਸੁਣ) ਸ਼ੇਰ ਬਘੇਲੇ ਕੰਬਦੇ, ਮੇਰੀ ਗੱਭਰੂਆਂ ਵਾਲੀ ਚਾਂਗ।
(ਮੇਰੇ) ਪਾਕ ਪਵਿਤ੍ਰ ਹੱਥ ਨੀ, (ਮੇਰੇ) ਨੈਣ ਫ਼ਕੀਰਾਂ ਵਾਂਗ।
(ਨੀ ਮੈਂ) ਜਤ ਸਤ ਵਾਲਾ ਸੂਰਮਾ, ਨਾ ਜਾਣੀ ਊਤ-ਪਟਾਂਗ।

-੧੧੮-