ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ
437
________________
ਜਾਏ, ਕਿਉਂ ਕਿ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ, ਜੋ ਅਸੀ ਸੱਤ ਉੱਤੇ ਨਿਹਚਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਅl ਤੇ ਏਹ ਕਿ ਕੋਈ ਝੂਠ ਸੱਚ ਵਿੱਚੋਂ ਹੀ 'ਹੈ(ਮੁਹੰਨਾ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਪੜੀ : ਕਾਂਡ 27 ਪੱੜੀ)
- ਆਸਅਨੰਦ ਬੋਲਿਆ ਹੁਣ ਮੈਂ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੇ ਤੇਜ ਦੀ ਆਸ ਨਾਲ | ਬਹੁਤ ਅਨੰਦ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ, ਗੱਲ ਕਾਹਦੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਮੂੰਹ ਮੋਮ ੜਿਆ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਬੀ ਉਨਾਂ ਉੱਤੇ ਭੱਠਾ ਮਾਰ ਕੇ ਆਪਣਾ ਰਾਹ -1
ਆ ॥ | ਤਦ ਮੈਂ ਸੁਪਨੇ ਵਿੱਚ ਡਿੱਠਾ ਜੋ ਓਹ ਦੋਵੇਂ ਜਾਂਦੇ ਜਾਂਦੇਂ ਏਕ ਦੇਸ ਚ ਅਪੜੇ ਜਿਹਦਾ ਜਲ ਪੈਂਣ ਇਹੋ ਜੇਹੇ ਸਨ, ਜੋ ਓਪਰਾ ਕੋਈ ਉਸ ਵਿੱਚ ਜਾ ਵੜੇ ਤਾਂ ਉਹ ਨੂੰ ਨੀਂਦਰ ਵਡਾ ਜੋਰ ਪਾ ਦਿੰਦੀ ਸੀ ਅਰ ਓਰ ਉਘਲਾਉਂਦਾ ਅਰ ਸੌਂ ਜਾਂਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਜੋ ਇੱਥੇ ਆਸਅਨੰਦ ਆਲਸ ' .
