ਪੰਨਾ:ਮਸੀਹੀ ਮੁਸਾਫਰ ਦੀ ਜਾਤ੍ਰਾ.pdf/187

ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

185

________________

ਘਮੰਡ ਦੇ ਮਾਰੇ ਹੱਸ ਪਿਆ, ਪ੍ਰ ਇਸ ਲਈ ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਸੀਖ਼ਲਕੇ ਪੱਰ ਨਾਂ ਧਾਰਿਆ, ਅਚੱਣਚੇਤ ਝਾ ਖਾਕੇ ਡਿੱਗ ਪਿਆ, ਅਡੋ ਜੇਨਾਂ ਚਿਰ ਧਰਮ ਦਾਸ ਨੇ ਆਣਕੇ ਉਹ ਦਾ ਹੱਬ ਨਾ ਛਾੜਿਆ, ਉੱਡ ਲਾ ਕਿਆ, ਤੱਦੋਂ ਮੈਂ ਵੇਖਿਆ, ਜੋ ਓਹ ਦੋਵੇਂ ਬੜੇ ਪ੍ਰੇਮ ਨਾਲ ਮਿਲਕੇ ਅਗਾ। ਹਾਂ ਨੂੰ ਤੁਰੇ, ਅੜੇ ੜਾ ਕਦਿਆਂ ਜੋ ਜੋ ਕੁਝ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉਤੇ ਭੈਆ ਜੀ - ਆਪੇ ਵਿਚ ਉਸ ਦੀ ਚਰਚਾ ਕਰਨ ਲੱਗੇ, ਪਹਿਲੇ ਮਸੀਹੀ ਨੇ ਆਖਮੀ ਆ ਜੋ ਭਾਈ ਪਿਆਰੇ ਮੇਂ ਬਹੁਤ ਅਨੰਦ ਹੋਆ, ਕਿ ਰੂੜ੍ਹਾ ਨੂੰ ਮੱਲਿਆ ਅਤੇ ਇਸ ਗੱਲ ਖੋ, ਜੋ ਭੁਗਤਾਨ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮੱਝ ਦਾ ਬਣਾ ਆ ਹੈ, ਜੋ ਅਸੀ ਆਝ ਬਣਕੇ ਇਕਠੇ ਰਲੋ ਇਸ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਰਾਹ ਵਿਚ ਹੈ ਝ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਪਰਮਦਾਸ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, ਖਿੜ ਜੀ, ਮੇਰੇ ਮਨ ਵਿਚ - non LAL