ਪੰਨਾ:ਮਸੀਹੀ ਮੁਸਾਫਰ ਦੀ ਜਾਤ੍ਰਾ.pdf/175

ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

173

________________

੧੪੧ ਅਤੇ ਸੋਚਣ ਲਗਾ ਕੁਈ ਹੁਣ ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਾਂ, ਕਦੀ ਤਾਂ ਇਹ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਕਿ ਮੈਂ ਹੁਣ ਮੁਝੇ ਚੁੱਲਾਂ, ਫੇਰ ਇਹ ਵਿਚਾਰ ਕਰਦਾ ਸੀ ਭਈ ਦੂਣ ਦਾ ਅਧਾ ਰਾਹ ਤਾਂ ਹੁਣ ਮੈਂ ਲੰਘ ਆਘਾ ਹੋਵਾਂਗਾ ! ਅਤੇ ਬਹੁਤੀ ਬਿਪਤਾ ਬੈਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਬਚ ਆ ਹਾਂ, ਜੇ ਹੁਣ |ਪਿਛਾਂਹ ਮੁਹਾਂ ਤਾਂ ਕੀ ਜਾਣਿਐ ਜੋ ਅਗਾਂਹ ਜਾਣ ਨਾਲੋਂ ਮੈਂ ਵਰੇ ਤੌ ਵਿਚ ਜਾ ਪਈ ਗ, ਇਸ ਨਾਲੋਂ ਚੰਗਾ ਹੈ, ਜੋ ਮੈਂ ਅੱਗੇ ਹੀ ਛੱਧਾਂ ਅਤੇ ਤਕੜਾ ਹੋਕੇ ਉਹ ਅੱ ਗੇ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ । ਪਰ ਭੂਤ ਉਸੇ ਤਰਾਂ ਤੁਰੇ ਆਏ, ਸਰੋਂ ਉਸ ਦੇ ਕੋਲਹੀ ਆਣ ਕੇ, ਤਦ ਉਸ ਨੇ ਵਡੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਉਚੀ ਦੇਕੇ ਆਖਿਆ, ਕਿ 'ਵੇ. ਖਿ ਪ੍ਰਭੁ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨਾਲ ਮੈਂ ਇਥੋਂ ਤੋੜੀ ਆਪਾ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਅੱਗੇ ॥ ਬੀ ਵਧਾਂਗਾ , ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਭੂਤ ਪਰਮੇਸੁਰ ਚੂ ਨਾਉਂ ਸੁਣਦਿਆਂ ਸਾਰ ਪਿਛਾਂਹ ਹਟ ਗਏ , ਅਤੇ ਉਹ ਨੂੰ ਡੇਨਾਂ ਨੇ ਕੁਛ ਨਾਂ ਆਖਿਆ, ਇਕ ਗੱਲ ਮੈਂ ਹੋਰ ਦਸਵੀਂ