ਪੰਨਾ:ਮਸੀਹੀ ਮੁਸਾਫਰ ਦੀ ਜਾਤ੍ਰਾ.pdf/171

ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

169

________________

ਵੇ ਜੋ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਸਾਹਮਣੇ ਧਿਆਨ ਕੀਤਾ, ਅਰ ਇਸਤੇ ਨੇ ਨਿੱਤਾ । ਮਸੀਹੀ ਨੇ ਪੁਛਿਆ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਰੈਠਾ ਹੈ ? ਉਨਾਂ ਆਖਿਆ ਫੇਖਣਦੀ ਕੀਗਲ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਇ ਲੇ-ਦੁਣ ਨੂੰ ਜੋ ਘੁਪ ਅਨੇਰੀ ਹੈ ਡਿੱਠਾ, ਨਾਢੇ ਅਸੀਂ ਭੂਤ ਅਤੇ ਡਾਇਅਰ ਅਜਰੀ ਰ ਬੀ ਉਥੇ ਵੇਖਿਆ, ਅਤੇ ਉਸੇ ਦੂਣ ਵਿਚ ਅਸੀਂ ਉਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਰੋਣਾ ਸੁਣਿਆ,ਕਿ ਜੇਹੜੇ ਬਿਪਤਾ ਵਿਚ ਸੰਗਲਾਂ ਨਾਲ ਬਧੇ ਹੋਏ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੁਣੀ ਚ ਪਏ ਸਨ ਉਸ ਦੁਣ ਵਿਚ ਭਿਆਨਕ ਘਟ ਝੂਮ ਰਹੀ ਹੈ , ਅਤੇ ਮੌਤ ਦੀ ਸਦਾ ਆਪਣੇ ਖੰਭ ਉੱਹ ਦੇ ਉਤੇ ਖਿਡਾਏ ਖੜੀ ਹੈ , ਗਲ ਕਾਹਦੀ ਜੇ ਓਹ ਹਰੇਕ ਤਰਾਂ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਹੀ ਭਿਆਨ ਕ ਅਤੇ ਸੁੰਨਸਾਨ ਥਾਂ ਹੈ (ਅਖੂਬ ਵੀ ਪੋਥੀ : ਕਾਂਡ ੫ ਪੈਂਤੀ ਅਤੇ ੧੦ ਕਾਂਡ ੨੩ ਪੌੜੀ) ਮਸੀਹੀ ਬੋਲੇ ਆ ਭਈ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਗਲਾਂ ਥੋਂ ਅਜੇ ਮੈਨੂੰ ਪਰਤੀਤ ਨਹੀਂ, ਕਿਉਂਜੋ ਰਹੀ ਹਿਰਦਾ। | ਇਹੋ ਰਾਹ ਮਲੂਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ , ਉਨਾਂ ਆਖਿਆਂ ਭੁਲਾਨੇਤਰਹ ਤੇਰਾ ਹੋਣਪਿਆਹਣੇ " . www.panjabdigilib.org