ਪੰਨਾ:ਮਨੁਖ ਦੀ ਵਾਰ.pdf/53

ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

ਔਗੁਣ ਯਾਰ ਫੁਟਾਇਆ, ਉਸ ਨੇ ਬੰਨ੍ਹਵਾਇਆ।
ਚੁੱਕੀ ਆਪਣੀ ਪਿੱਠ ਤੇ, ਸੂਲੀ ਦੀ ਕਾਇਆ।

ਇਸਲਾਮ ਤੇ ਖ਼ਲੀਫ਼ੇ

ਬਿਜਲੀ ਵਾਂਗੂ ਕੜਕਿਆ, ਇਸਲਾਮ ਨਗਾਰਾ।
ਚਮਕ ਪਿਆ ਤਹਿਜ਼ੀਬ ਦਾ, ਤੇਗੀ ਚਨ ਤਾਰਾ।
ਵਗਿਆ ਵਹਿਣ ਜਹਾਦ ਦਾ, ਜਗ ਡੁਬਾ ਸਾਰਾ।
ਕਿਧਰੇ ਜ਼ਮ ਜ਼ਮ ਬਣ ਗਿਆ, ਤੇ ਕਿਧਰੇ ਖਾਰਾ।
ਹਾਰੂੰ ਜਿਹੇ ਖਲੀਫ਼ਿਆਂ, ਬਲ ਲਾਇਆ ਭਾਰਾ।
ਬਣਿਆ ਹੁਣ ਇਸਲਾਮ ਵੀ, ਜਗ-ਹੁਨਰ ਮੁਨਾਰਾ।
ਵੇਂਹਿੰਦੇ ਵੇਂਹਿੰਦੇ ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ, ਤੁਰਕਾਂ ਦਾ ਪਾਰਾ।
ਆਣ ਰਲੀ ਇਸਲਾਮ ਵਿਚ, ਤੁਰਕਾਨੀ ਧਾਰਾ।
ਵਟਿਆ ਨਹੀਂ ਖਲੀਫ਼ਿਆਂ, ਤੁਰਕਾਂ ਦਾ ਵਾਰਾ।
ਯੈਰੋਸ਼ਿਲਮ ਦਬਾਇਆ, ਅਸਥਾਨ ਨਿਆਰਾ।
ਸੂਲੀ ਦੇ ਜੁੱਧ ਮਚ ਪਏ, ਕਰ ਧੁੰਦੂਕਾਰਾ।
ਵਿੱਥਾਂ ਪਾੜੇ ਸਾੜਿਆਂ, ਵਰਤਾਇਆ ਕਾਰਾ।

ਸੂਲੀ ਦੇ ਜੁਧ

ਓਧਰ ਜੋਸ਼ ਇਸਲਾਮ ਦਾ, ਏਧਰ ਸੀ ਸਾੜਾ।

੫੫.