ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਕਤਣੀ ਚੋਂ ਬੇਰਾਂ ਦਾ ਰੁਮਾਲ ਚੁਕ ਲਿਆਈ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਬਚੜੀ ਦੀ ਮੁਠ ਵਿੱਚ ਦੇ ਦਿਤਾ, ਸੀਬੋ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਪੁਟੀਆਂ । ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੂ ਵਲ ਤਕ ਕੇ ਮੁਸਕਰਾਈ ਤੇ ਆਂਹਦੀ .....ਪ੍ਰੀਤੂ.....ਮੇਰੇ ਸਧਰਾਂ,,,,,ਦੇ ਬੇਰ।”
ਬੁਤ ਬਣੇ ਪ੍ਰੀਤੂ ਨੇ ਰੁਮਾਲ ਫੜ ਲਿਆ।
ਉਹ ਫੇਰ ਬੋਲੀ: “ਖਾ......ਲੈ ਮੇਰੇ....ਸਾਹਮਣੇ ਮੇਰੇ ਲਾਡ।"
ਪ੍ਰੀਤੂ ਨੇ ਇਕ ਬੇਰ ਮੂੰਹ 'ਚ ਪਾ ਲਿਆ।
“ਬਸ" ਇਹ ਆਖ ਕੇ ਉਹ ਫੇਰ ਨ ਕੂਈ।
39
