ਗੀਤ ੩
ਸੁ-ਦਰਸ਼ਨ ਕੀ ਛਾਇਆ ਤੁਮ ਪਰ, ਗਰੁੜ ਹੁਮਾ[1] ਕਾ ਸਾਇਆ ਤੁਮ ਪਰ। ਰਾਮ ਕ੍ਰਿਸ਼ਣ ਕੇ ਵੰਸ਼ਜ ਤੁਮ ਹੋ, ਭੀਮ ਅਰਜੁਨ ਕੇ ਵੰਸ਼ਜ ਤੁਮ ਹੋ। ਭਰਤ ਵੀਰ ਲਕਸ਼ਮਣ ਸ਼ਤਰੁਘਨ, ਅੰਗਦ ਸੁਗ੍ਰੀਵ ਔਰ ਹਨੁਮਨ। ਭੀਸ਼ਮ ਦਰੋਣ ਕਰਣ ਯੁਧਿਸ਼ਠਰ, ਅਭਿਮਨ੍ਯੂ ਸੇ ਵੀਰ ਬਹਾਦੁਰ।
੫