ਪੰਨਾ:ਬੋਲੀਆਂ ਦਾ ਪਾਵਾਂ ਬੰਗਲਾ - ਸੁਖਦੇਵ ਮਾਦਪੁਰੀ.pdf/269

ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

ਤੇਰੀ ਖਾਤਰ ਘਰ ਬਾਰ ਛੱਡਿਆ
ਖੂਹ ਤੇ ਛੱਡ ਲਏ ਆੜੂ
ਬਿਨਾਂ ਬਸੰਤਰ ਭੁੱਜੀਆਂ ਹੱਡੀਆਂ
ਹੈ ਨਹੀਂ ਰੋਗ ਦਾ ਦਾਰੂ
ਇਸ਼ਕ ਤੇਰੇ ਦਾ ਚੜ੍ਹਿਆ ਤੇਈਆ
ਕਿਹੜਾ ਵੈਦ ਉਤਾਰੂ
ਰੋਂਦੇ ਯਾਰ ਛੱਡਗੀ-
ਤੈਨੂੰ ਕੀ ਮੁਕਲਾਵਾ ਤਾਰੂ

ਹੱਥ ਮੇਰੇ ਵਿਚ ਤੇਰੀ ਅੰਗੂਠੀ

ਉਤੇ ਤੇਰਾ ਨਾਮਾ
ਹਿਜ਼ਰੀਂ ਮੁੱਕੀ ਗ਼ਮੀ ਮੈਂ ਸੁੱਕੀ
ਨਾ ਕੁੱਝ ਪੀਵਾਂ ਖਾਵਾਂ
ਮਾਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹਰਦਮ ਲੜਦੀ
ਕੀਤੀ ਅੱਡ ਭਰਾਵਾਂ
ਦੁੱਖਾਂ ਵਿਚ ਪੈ ਗਈ ਜਿੰਦੜੀ-
ਕੱਲਾ ਟੱਕਰੇਂ ਤਾਂ ਹਾਲ ਸੁਣਾਵਾਂ

ਲੰਬੀ ਹੋਵਾਂ ਬੋਲੀ ਪਾਵਾਂ ਲਲਕਾਰ ਕੇ

ਆਸ਼ਕਾਂ ਦਾ ਦਿਲ ਤੋੜ ਜਾਵਾਂ
ਅੱਡੀ ਮਾਰ ਕੇ

ਈਰਕੇ ਈਰਕੇ ਈਰਕੇ ਨੀ

ਅੱਖਾਂ ਜਾ ਲੜੀਆਂ
ਘੁੰਡ ਚੀਰਕੇ ਨੀ

267 - ਬੋਲੀਆਂ ਦਾ ਪਾਵਾਂ ਬੰਗਲਾ