੮੨
ਧਯਾਇ ੨੫
ਆਦਿਪੁਰਖਹਮਮਾਨੁ ਖਜਾਨਯੋ। ਨਹੀਂ ਬਚਨਚਗ੍ਵਾਲਨਕੋਮਾਨਯੋ ਹਮਮੂਰਖਪਾਪੀ ਅਭਿਮਾਨੀ॥ ਕੀਨੀਦਯਾਨਹਰਿਗਤਿਜਾਨੀ ਧਿਕਾਰ ਹੈ ਹਮਾਰੀ ਮਤਿ ਔਰ ਇਸ ਯੱਗਯ ਕਰਨੇ ਕੋ ਜੋ ਭਗਵਾਨ ਕੋ ਪਹਿਚਾਨ ਸੇਵਾ ਨ ਕਰੀ ਹਮਸੇ ਨਾਰੀ ਹੀ ਭਲੀ ਕਿ ਜਿਨੋਂ ਨੇ ਜਪ ਤਪ ਯੱਗਯ ਬਿਨ ਕੀਏ ਸਾਹਸ ਕਰ ਜਾ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਕੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕੀਏ ਔ ਅਪਨੇ ਹਾਥੋਂ ਉਠੇ ਭੋਜਨ ਦੀਯਾ ਐਸੇ ਪਛਤਾਇ ਮਥੁਰੀਯੋਂ ਨੇ ਅਪਨੀ ਇਸਤ੍ਰੀਯੋਂ ਕੇ ਸਨਮੁਖ ਹਾਥ ਜੋੜ ਕਹਾ ਕਿ ਧੰਨਯ ਭਾਗ ਤੁਮਾਰੇ ਜੋ ਹਰਿ ਕਾ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰ ਆਈਂ ਤੁਮਾਰਾ ਹੀ ਜੀਵਨ ਸੁਫਲ ਹੈ॥
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਲਾਲ ਕ੍ਰਿਤੇ ਪ੍ਰੇਮ ਸਾਗਰੇ ਦ੍ਵਿਜਪਤਨੀ
ਯਾਚਨੋ ਨਾਮ ਚਤੁਰਬੰਸੋ ਅਧਯਾਇ ੨੪
ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਕਿ ਹੇ ਰਾਜਾ ਜੈਸੇ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਨੇ ਗਿਰਿ ਗੋਵਰਧਨ ਉਠਾਯਾ ਔਰ ਇੰਦ੍ਰ ਕਾ ਗਰਬ ਹਰਾ ਅਬ ਸੋਈ ਕਥਾ ਕਹਿਤਾ ਹੂੰ ਤੁਮ ਚਿੱਤ ਦੇ ਸੁਨੋ ਕਿ ਸਬ ਬ੍ਰਿਜਵਾਸੀ ਬਰਸਵੇਂ ਦਿਨ ਕਾਰਤਿਕ ਬਦੀ ਚੌਦਸ਼ ਕੋ ਨ੍ਹਾਇ ਧੋਇ ਕੇਸਰ ਚੰਦਨ ਸੇ ਚੌਕ ਪੁਰਾਇ ਭਾਂਤ ਭਾਂਤ ਕੀ ਮਿਠਾਈ ਔ ਪਕਵਾਨ ਧਰ ਧੂਪ ਦੀਪ ਕਰ ਇੰਦ੍ਰ ਕੀ ਪੂਜਾ ਕੀਆ ਕਰੇਂ ਯਿਹ ਰੀਤਿ ਉਨਕੇ ਯਹਾਂ ਪਰਮਪਰਾ ਸੇ ਚਲੀ ਆਤੀ ਥੀ ਜਿਸ ਸਮਯ ਵੁਹੀ ਦਿਵਸ ਆਯਾ ਤਬ ਨੰਦ ਜੀ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸੀ ਖਾਨੇ ਕੀ ਸਾਮਾ ਬਨਵਾਈ ਔ ਸਬ ਬ੍ਰਿਜਬਾਸ਼ੀਯੋਂ ਕੇ ਭੀ ਘਰ ਪਰ ਸਾਮੱਗ੍ਰੀ ਭੋਜਨ ਕੀ ਹੋ ਰਹੀ ਥੀ ਤਹਾਂ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨੇ ਆ ਮਾਂ ਸੇ ਪੂਛਾ ਕਿ ਮਾਂ ਜੀ ਆਜ
