੪੯੨
ਧ੍ਯਾਇ ੯੦
________________
੪੯੨ ਯਾਇ ੯o. ਪੁੱਭ ਊਜ ਨੇ ਪਾਏ ਘਰ ਘਰ ਆਨੰਦ ਮੰਗਲ ਭਏ ਬਧਾਏ, ਇਤਨੀ ਕਬਾ ਕਹਿ ਸੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਰਾਜਾ ਪਰੀਖਯਤ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾ॥ ਚੌ ਕੋਹ ਕਥਾਸੁਨੇਧਰ ਧਯਾਨ॥ਤਿਨਕੇ ਪੁੱਹੋਇਕੱਲਨ ਇਡ ਸੀ ਲਾਲ ਕਿਤੇ ਪ੍ਰੇਮ ਸਾਗਰੇ ਦਿਜ ਕੁਮਾਰ ਹਰਣ ਨਾਮ ਨਬਾਸੀਤਿਖੋ ਧਯਾਇ ੮੯ ਸੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਦੁਰਕਾ ਰੀਮੇਂ ਸੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦੁ ਸਦਾ ਬਿਰਾਜੇ ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਸਜ਼ ਯਦੂਬੰਸੀਯਾਂਕੇ ਘਰਘਰਰਾਜੇ ਨਰ ਨਾਰੀਬਸਨ ਆਖਣਲੇਨ ਭੇਖ ਬਨਾਇ ਚੋਆ ਚੰਦਨ ਚਰਚ ਸੁਗੰਧਲਗਾਇਮਹਾਰਾਜ ਹਾਟਬਾਟ ਚੌਹਟੇ। ੜ ਬੁਹਾਰ ਛਿੜਕਾਵੇਂ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇਸ਼ ਦੇਸ਼ਕੇ ਬੜਾਪਾਰੀਅਨੇਕ ਅਨੇਕ ਪਦਾਰਥ ਬੇਚਨੇ ਕੋ ਲਾਵੇਂ ਜਿਧਰ ਕਿਧਰ ਪਰ ਬਾਸ਼ੀ . ਕੰਡੁਹਲ ਕਰੈਂ ਨੌਰ ਠੌਰ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਵੇਦ ਉਚਰੋਂ ਘਰ ਘਰ ਮੇਂ ਲੋਗ ਕਥਾ ਪੁਰਾਨ ਸੁਨੇਂ ਸੁਨਾਵੇਂ ਸਾਧੂ ਸੰਤ ਆਨੋਂ ਯਾਮ ਹਰਿ ਯਸ਼ ਗਾਵੇਂ ਸਾਰਥੀ ਰਥ ਘੜਬਹਿਲ ਜੋਤ ਜੋਤ ਰਾਜਦਾਰ ਪਰ ਲਾਵੈਂਰਥੀ,ਮਹਾਂਰਥੀ, ਗਜਪਤਿ, ਅਸਪਤਿ,ਸੂਰਬੀਰ, ਰਾਵਤ, ਯੋਧਾ,ਯਾਦਵ, ਰਾਜਾ ਕੋ ਜੁਹਾਰ ਕਰਨ ਆਵੈ ਗੁਣੀ ਜਨਨਾਚੈ ਗਾਵੈ ਬਜਾਵੈਂ ਰਿਝਾਵੇਂ ਬੰਦੀਜਨ ਚਾਰਣ ਯਸ਼ ਬਖਾਨ ਕਰ ਹਾਥੀ ਘੋੜੇ ਬਸਤੁ ਸ਼ਸਤੁ ਅੰਨ ਧਨ ਕੰਚਨ ਕੇ ਰਤਨ ਜਟਿਡ ਆਭੁਖਣ ਪਾਵੈਂ ॥ ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਹਿ ਸੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਰਾਜਾ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ
