੪੨੪
ਧ੍ਯਾਇ ੭੫
ਕੀਆ ਰਾਜਾ ਨੇ ਭਾਰਦ੍ਵਾਜ, ਗੋਤਮ ਵਸਿਸ਼੍ਟ, ਵਿਸ੍ਵਾਮਿੱਤ੍ਰ, ਵਾਸਦੇਵ ਪਰਾਸਰ, ਬ੍ਯਾਸ, ਕੱਸ੍ਯਪ, ਆਦਿ ਬੜੇ ਬੜੇ ਰਿਖਿ ਮੁਨਿ ਬ੍ਰਾਹਮਣੋਂ, ਕਾ ਬਰਣ ਕੀਆ ਔ ਉਨੋਂ ਨੇ ਵੇਦ ਮੰਤ੍ਰ ਪੜ੍ਹ ਪੜ੍ਹ ਸਬ ਦੇਵਤਾਓਂ ਕਾ ਆਵਾਹਣ ਕੀਆ ਮਹਾਰਾਜ ਮੰਤ੍ਰ ਪੜ੍ਹ ਪੜ੍ਹ ਰਿਖਿ ਮੁਨਿ, ਬ੍ਰਾਹਮਣ, ਆਹੁਤੀ ਦੇਨੇ ਲਗੇ ਔ ਦੇਵਤਾ ਪ੍ਰਤੱਖ੍ਯ ਹਾਥ ਬੜ੍ਹਾਇ ਬੜ੍ਹਾਇ ਲੇਨੇ ਉਸ ਸਮਯ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਵੇਦ ਪਾਠ ਕਰਤੇ ਥੇ ਔ ਸਬ ਰਾਜਾ ਹੋਮਨੇ ਕੀ ਸਾਮੱਗ੍ਰੀ ਲਾ ਲਾ ਦੇਤੇ ਥੇ ਔ ਰਾਜਾ ਯੁਧਿਸ਼੍ਟਰ ਹੋਮਤੇ ਥੇ ਕਿ ਇਸਮੇਂ ਨਿਰਦ੍ਵੰਦ ਯੱਗ੍ਯ ਪੂਰਣ ਹੂਆ ਔ ਰਾਜਾ ਨੇ ਪੂਰਣ ਆਹੁਤੀ ਦੇ ਉਸ ਕਾਲ ਸੁਰ, ਨਰ, ਮੁਨਿ, ਸਬ ਰਾਜਾ ਕੋ ਧੰਨ੍ਯ ਧੰਨ੍ਯ ਕਹਿਨੇ ਲਗੇ ਔਰ ਯੱਖ੍ਯ, ਗੰਧ੍ਰਬ, ਕਿੰਨਰ, ਬਾਜਨ ਬਜਾਇ ਯਸ਼ ਗਾਇ ਗਾਇ ਫੂਲ ਬਰਖਾਵਨੇ ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਕਹਿ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਰਾਜਾ ਪਰੀਖ੍ਯਤ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਯੱਗ੍ਯ ਸੇ ਨਿਸਚਿੰਤ ਹੋ ਰਾਜਾ ਯੁਧਿਸ਼੍ਟਰ ਨੇ ਸਹਦੇਵ ਜੀ ਕੋ ਬੁਲਾਇ ਕੇ ਪੂਛਾ॥
ਚੌ: ਪਹਿਲੇ ਪੂਜਾ ਕਾ ਕੀ ਕੀਜੈ॥ ਅੱਖ੍ਯਤ ਤਿਲਕ ਕੌਨ ਕੋ
ਦੀਜੈ॥ ਕੌਨ ਬਡੋ ਦੇਵਨ ਕੋ ਈਸ॥ ਤਾਹਿ ਪੂਜ ਹਮ
ਨਾਵਹਿ ਸੀਸ॥
ਸਹਦੇਵ ਬੋਲੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਸਬ ਦੇਵੋਂ ਕੇ ਦੇਵ ਹੈਂ ਵਾਸੁਦੇਵ, ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਜਾਨਤਾ ਇਨਕਾ ਭੇਵ ਯੇਹ ਹੈਂ ਬ੍ਰਹਮ, ਰੁੱਦ੍ਰ, ਇੰਦ੍ਰ, ਕੇ ਈਸ, ਇਨਹੀਂ ਕੋ ਪਹਿਲੇ ਪੁਜਵਾਈਏ ਨਾਈਏ ਸੀਸ, ਜੈਸੇ ਤਰੁਵਰ ਕੀ ਜੜ੍ਹ ਮੇਂ ਜਲ ਦੇਨੇ ਸੇ ਸਬ ਸ਼ਾਖਾਂ ਹਰੀ ਹੋਤੀ ਹੈਂ
