ਧ੍ਯਾਇ ੭੩
੪੧੭
ਇਸ ਸੇ ਲੜਨੇ ਮੇਂ ਮੁਝੇ ਕੁਛ ਲਾਜ ਨਹੀਂ॥
ਚੋਂ: ਪਹਿਲੇ ਤੁਮ ਸਭ ਭੋਜਨ ਕਰੋ॥ ਪਾਛੇ ਮੱਲ ਅਖਾੜੇ
ਲੜੋ॥ ਭੋਜਨ ਦੇ ਨ੍ਰਿਪ ਬਾਹਰ ਆਯੋ॥ ਭੀਮਸੈਨ ਤਹਿ
ਬੋਲਿ ਪਠਾਯੋ॥ ਅਪਨੀ ਗਦਾ ਤਾਹਿ ਤਿਨ ਦਈ॥ ਗਦਾ
ਦੂਸਰੀ ਆਪ ਪੁਨਿ ਲਈ॥
ਦੋ: ਜਹਾਂ ਸਭਾ ਮੰਡਲ ਬਨਿਯੋ, ਬੈਠੇ ਜਾਇ ਮੁਰਾਰਿ॥
ਜਰਾਸਿੰਧ ਅਰ ਭੀਮ ਤਹਿ, ਭਏ ਠਾਡੇ ਇਕ ਬਾਰਿ॥
ਚੌ: ਟੋਪੀ ਸੀਸ ਕਾਛਨੀ ਕਾਛੇ॥ ਬਨੇ ਰੂਪ ਨਟਵਰ ਕੇ ਆਵੇ॥
ਮਹਾਰਾਜ ਜਿਸ ਸਮਯ ਦੋਨੋਂ ਬੀਰ ਅਖਾੜੇ ਮੇਂ ਖ਼ਮ ਠੋਕ ਗਦਾ ਤਾਨ ਧਜ ਪਲਟ ਝੂਮ ਕਰ ਸਨਮੁਖ ਆਏ ਉਸ ਕਾਲ ਐਸੇ ਜਨਾਏ ਕਿ ਮਾਨੋ ਦੋ ਮਤੰਗ ਉਠ ਧਾਏ ਆਗੇ ਜਰਾਸਿੰਧ ਨੇ ਭੀਮ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਪਹਿਲੇ ਗਦਾ ਤੂੰ ਚਲਾ ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਤੂੰ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਕਾ ਭੇਖ ਲੇ ਮੇਰੀ ਪੌਰ ਪਰ ਆਯਾ ਥਾ ਇਸ ਸੇ ਮੈਂ ਪਹਿਲੇ ਪ੍ਰਹਾਰ ਤੁਮ ਪਰ ਨ ਕਰੂੰਗਾ ਯਿਹ ਬਾਤ ਸੁਨ ਭੀਮਸੈਨ ਬੋਲੇਕਿ ਰਾਜਾ ਹਮ ਸੇ ਤੁਮ ਸੇ ਧਰਮ ਯੁੱਧ ਹੈ ਇਸਸੇ ਯਿਹ ਗ੍ਯਾਨ ਨ ਚਾਹੀਏ ਪਹਿਲੇ ਸ਼ਸ਼ਤ੍ਰ ਕਰੋ ਮਹਾਰਾਜ ਉਨ ਦੋਨੋਂ ਬੀਰੋਂ ਨੇ ਪਰਸਪਰ ਯਿਹ ਬਾਤੇਂ ਕਰ ਏਕ ਸਾਥ ਹੀ ਗਦਾ ਚਲਾਈਂ ਔਰ ਬੁੱਧ ਕਰਨੇ ਲਗੇ॥
ਚੌ: ਤਾਂਕਤ ਘਾਤੈਂ ਅਪਨੀ ਅਪਨੀ॥ ਚੋਟ ਕਰਤ ਬਾਈਂ ਔ
ਦਾਹਨੀ॥ ਅੰਗ ਬਚਾਇ ਉਛਰਿ ਪਗ ਧਰੈਂ॥ ਝਰਪੈਂ
ਗਦਾ ਗਦਾ ਸੋਂ ਲਰੈਂ॥ ਖਟ ਪਟ ਚੋਟ ਗਦਾ ਪਟਕਾਰੀ
