੩੯੪
ਧ੍ਯਾਇ ੬੯
ਮੇਰੇ ਗਏ ਨ ਖੁਲ੍ਹੇਗਾ ਇਤਨੀ ਬਾਤ ਕੇ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਰਾਜ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਨੇ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਕੋ ਹਸਤਨਾਪੁਰ ਜਾਨੇ ਕੀ ਆਗ੍ਯ ਦੀ ਔ ਬਲਦੇਵ ਜੀ ਕਿਤਨੇ ਇਕ ਬੜੇ ਬੜੇ ਪੰਡਿਤ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਔ ਨਾਰਦ ਮੁਨਿ ਕੋ ਸਾਥ ਲੇ ਦ੍ਵਾਰਕਾ ਸੇ ਚਲੇ ਚਲੇ ਹਸਤਿਨਾਪੁਰ ਪਹੁੰਚੇ ਉਸ ਸਮਯ ਪ੍ਰਭੁ ਨੇ ਨਗਰ ਕੇ ਬਾਹਿਰ ਏਕ ਬਾੜੀ ਮੇਂ ਡੇਰਾ ਕਰ ਨਾਰਦ ਜੀ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਹਮ ਯਹਾਂ ਉਤਰੇ ਹੈਂ ਆਪ ਜਾਇ ਕੌਰਵੋਂ ਸੇ ਹਮਾਰੇ ਆਨੇ ਕਾ ਸਮਾਚਾਰ ਕਹੀਏ ਪ੍ਰਭੁ ਕੀ ਆਗ੍ਯਾ ਪਾਇ ਨਾਰਦ ਜੀ ਨੇ ਨਗਰ ਮੇਂ ਜਾਇ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਕੇ ਆਨੇ ਕਾ ਸਮਾਚਾਰ ਸੁਨਾਯਾ॥
ਚੌ: ਸੁਨਕੇ ਸਾਵਧਾਨ ਸਬ ਭਏ॥ ਆਗੇ ਹੋਏ ਲੇਨ ਤਹ
ਗਏ॥ ਭੀਖਮ ਕਰਣ ਦ੍ਰੋਣ ਮਿਲ ਚਲੇ॥ ਲੀਨੇ ਬਸਨ
ਪਟੰਬਰ ਭਲੇ॥ ਦੁਰਜੋਧਨ ਯੋਂ ਕਹਿ ਕਰ ਧਾਯੋ॥
ਮੋਰੋ ਗੁਰ ਸੰਕਰਖਣ ਆਯੋ॥
ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਕਹਿ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਰਾਜਾ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਸਬ ਕੋਰਵੋਂ ਨੇ ਉਸ ਬਾੜੀ ਮੇਂ ਜਾਇ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਸੇ ਭੇਂਟ ਕਰ ਭੇਂਟ ਦੀ ਔ ਪਾਵੋਂ ਪਰ ਹਾਥ ਜੋੜ ਬਹੁਤ ਸੀ ਸਤੁਤਿ ਕੀ ਆਗੇ ਚੋਆ ਚੰਦਨ ਲਗਾਇ ਫੂਲ ਮਾਲਾ ਪਹਿਰਾਇ ਪਟੰਬਰ ਕੇ ਪਾਂਵੜੇ ਬਿਛਾਇ ਬਾਜੇ ਗਾਜੇ ਸੇ ਨਗਰ ਮੇਂ ਲਿਵਾਇ ਲਾਏ ਪੁਨਿ ਖਟ ਰਸ ਭੋਜਨ ਕਰਵਾਇ ਪਾਸ ਬੈਠ ਸਬ ਕੀ ਕੁਸ਼ਲ ਖ੍ਯੇਮ ਪੂਛ ਪੂਛਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਆਪਕਾ ਆਨਾ ਯਹਾਂ ਕੈਸੇ ਹੂਆ ਕੌਰਵੋਂ ਕੇ ਮੁਖ ਸੇ ਯਿਹ ਬਾਤ ਨਿਕਲਤੇ ਹੀ ਬਲਰਾਮ
