ਧ੍ਯਾਇ ੬੬
੩੮੧
ਲੀਲ੍ਹਾ ਰਾਸ ਕਰੋ ਰਸ ਭਰੀ॥
ਮਹਾਰਾਜ ਇਤਨੀ ਬਾਤ ਕੇ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਨੇ ਹੂੰ ਕੀਯਾ ਹੂੰ ਕੇ ਕਹਿਤੇ ਹੀ ਰਾਸ ਕੀ ਸਬ ਬਸਤੂ ਆਇ ਉਪਸਥਿਤ ਹੂਈ ਤਬ ਤੋ ਸਬ ਗੋਪੀਯਾਂ ਸੋਚ ਸੰਕੋਚ ਤਜ ਅਨੁਰਾਗਾ ਕਰ ਬੀਣ, ਮ੍ਰਿਦੰਗ, ਕਰਤਾਲ, ਉਪੰਗ, ਮੁਰਲੀ, ਆਦਿਕ ਸਬਯੰਤ੍ਰ ਲੇ ਲੇ ਲਾਗੀਂ ਬਜਾਨੇ ਗਾਨੇ ਔਰ ਥੇਈ ਥੇਈ ਕਰ ਨਾਚ ਨਾਚ ਭਾਵ ਬਤਾਇ ਬਤਾਇ ਪ੍ਰਭੁ ਕੋ ਰਿਝਾਨੇ ਉਨਕਾ ਬਜਾਨਾ ਗਾਨਾ ਨਾਚਨਾ ਸੁਨ ਦੇਖ ਮਗਨ ਹੋ ਬਾਰੁਣੀ ਪਾਨ ਕਰ ਬਲਦੇਵ ਜੀ ਭੀ ਸਬ ਕੇ ਸਾਥ ਮਿਲ ਗਾਨੇ ਨਾਚਨੇ ਔ ਅਨੇਕ ਅਨੇਕ ਭਾਂਤਿ ਕੇ ਕੰਤੂਹਲ ਕਰ ਕਰ ਸੁਖ ਲੇਨੇ ਦੇਨੇ ਲਗੇ ਉਸ ਕਾਲ ਦੇਵਤਾ ਗੰਧਰਬ ਕਿੰਨਰ ਯੱਖ੍ਯ ਅਪਨੀ ਅਪਨੀ ਇਸ ਤ੍ਰਿਯੋਂ ਸਮੇਤ ਆਇ ਆਇ ਵਿਮਾਨਾਂ ਪਰ ਬੈਠੇ ਪ੍ਰਭੁ ਗੁਣ ਗਾਇ ਗਾਇ ਉੂਪਰ ਸੇ ਫੂਲ ਬਰਖਾਤੇ ਥੇ ਚੰਦ੍ਰਮਾਂ ਤਾਰਾ ਮੰਡਲ ਸਮੇਤ ਰਾਮ ਮੰਡਲੀ ਕਾ ਮੁਖ ਦੇਖ ਦੇਖ ਕਿਰਣੋਂ ਸੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਰਖਤਾ ਥਾ ਔਰ ਪਵਨ ਪਾਨੀ ਭੀ ਥੰਮ ਰਹਾ ਥਾ॥
ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਸੁਨਾਇ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਇਸੀ ਭਾਂਤਿ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਨੇ ਬ੍ਰਿਜ ਮੇਂ ਰਹਿ ਚੈਤ੍ਰ, ਬਸਾਖ, ਦੋ ਮਹੀਨੇ ਰਾਤ੍ਰਿ ਕੋ ਤੋ ਬ੍ਰਿਜ ਯੁਵਤੀਯੋਂ ਕੇ ਸਾਥ ਰਾਸ ਬਿਲਾਸ ਕੀਆ ਔਰ ਦਿਨ ਕੋ ਹਰਿ ਕਥਾ ਸੁਨਾਇ ਨੰਦ ਯਸੋਧਾ ਕੋ ਸੁਖਦੀਯਾ ਉਨੀਂ ਨੇ ਏਕ ਦਿਨ ਰਾਤ ਸਮਯ ਰਾਸ ਕਰਤੇ ਬਲਰਾਮ ਜੀਨੇ ਜਾ
ਚੌ: ਨਦੀ ਤੀਰ ਕਰਕੇ ਵਿੱਸ੍ਰਾਮ॥ ਬੋਲੇ ਤਹਾਂ ਕੋਪਿ ਕੇ ਰਾਮ
